Sjómannadagsblaðið - 03.06.1963, Qupperneq 43

Kvaran. Aðstoðarmaður þeirra var
Pétur Eiríksson. Þá fór og fram sjó-
skíðasýning.
Um kvöldið var afmælishóf í Lídó
og var þar húsfyllir. Aðrar skemmt-
anir Sjómannadagsins voru allvel
sóttar. Blaða- og merkjasala gekk
vel. Sjómannakvöldvaka var í Ríkis-
útvarpinu í umsjá Jónasar Guð-
mundssonar. Sjómannakonur höfðu
kaffisölu í Sjálfstæðishúsinu og
Hafnarbúðum og gáfu ágóðann, 42
þús. kr. til jólaglaðnings vistfólks í
Hrafnistu. Þá efndi Sjómannadagur-
inn til kvöldvöku fyrir vistfólk í
Hrafnistu að kvöldi 2. júní. Auk
ræðuhalda var þar fjölbreytt
skemmtiskrá. Þar afhenti Auðunn
Hermannsson fagurt veggteppi að
gjöf til Hrafnistu frá starfsfólki
Happdrættis DAS. Veggteppið gerði
frk. Þórunn Sigurgeirsdóttir.
Sjómannadagurinn þakkar þeim
mörgu sem veittu deginum lið á
einn eða annan hátt.
EINN EKKI ALVEG KLÁR
í NAVÍGASJÓNINNI
Maður nokkur hér í bæ hafði feng-
ið tilboð frá kvenfélagi um að halda
fyrirlestur á vegum þess um sjálf-
valið efni.
Þessi heiðursmaður, sem vér vilj-
um ekki nafnkenna, var í engum
vandræðum með að velja sér um-
ræðuefni. Hann afréð að ræða um
eitt alvaflegast vandamál allra tíma,
sem sé: kynferðismálin og allt þar
að lútandi.
Heima fyrir bar hann sig borgin-
mannlega, en þorði þó ekki að segja
konu sinni hið sanna um umræðu-
efnið, heldur sagði hann henni, að
hann mundi ræða um siglingar nú
á dögum.
Ber nú fátt til tíðinda á heimili
fyrirlesara annað en það, að fyrirles-
ari hælist mjög um við konu sína
um góðar undrtektir allra kvenfé-
lagsmeðlima.
En nokkru eftir að fyrirlestur þessi
var haldinn, hitti kona hans eina af
félagskonum kvenfélagsins og spurði
auðvitað, hvernig henni hefði líkað
fyrirlestur eiginmanns hennar.
Hin aðspurða dáðist mjög að ræðu
Skipstjóri og skipshöfn á mb. Heiðrúnu. Þeir hlutu róðrarverðl., June-Munktellbikarinn.
fyrirlesara, og sagði að hann hefði
í einu orði sagt verið alveg fyrir-
tak.
— Því á ég erfitt með að trúa,
sagði eiginkonan, undrandi á svip.
Hann hefur ekkert vit á þessum
hlutum.
— Vertu nú ekki með þessa hæ-
versku, góða mín, sagði kvenfélags-
konan og brosti kankvíslega til vin-
konu sinnar. Hann virtist þekkja
þetta út og inn.
— Jæja, dæsti eiginkonan alveg
dolfallinn. Eg get nú samt sagt þér
það í fyllstu einlægni, að hann hef-
ur aðeins tvisvar borið það við.
I fyrra skiptið missti hann af sér
hattinn, en í hitt skiptið varð hann
svo sjóveikur, að hann gat hvorki
hreyft hönd né fót.
SJÓMANNADAGSBLAÐIÐ 29
Þátttakendur í einni róðarsveit kvenna á Sjómannadaginn.