Sjómannadagsblaðið - 01.06.1975, Qupperneq 45

allt hafi þetta verið auðveldara í
gamla daga, meðan það voru hrein
vertíðaskipti, sjómenn gengu í
landi þann tíma er sjómannadag-
urinn var haldinn, þeir voru milli
vertíða. Vetrarvertíð var lokið og
síldveiðarnar hófust ekki fyrr en
síðari hluta júnímánaðar.
Nú er þetta allt breytt. Sjómenn
eru á sjó allt árið, eru á sjónum á
jólunum, páskunum og á Sjó-
mannadaginn. Það vantar því oft
hetju dagsins, sjálfan sjómanninn
á hátíðina miklu, sem haldin er
honum til heiðurs. Þeir sjómenn,
sem fá því við komið taka auðvitað
þátt í deginum, vel flestir, en allt
um það er þátttaka starfandi sjó-
manna nú minni, vegna fjarvista á
sjónum.
Konurnar svikust
að þeim í sundi.
Kappróður sund og annað krefst
nokkurs undirbúnings, eða æfinga
og nú verður slíku vart við komið
lengur. Sund lá þannig niðri í
Magnús Lorenzson vann það afrck fyrir
nokkrum árum að vinna öll sundin. Einn
verðlaunagripanna- er Atlastöngin svo
nefnda, en hana gaf vélsmiðjan Atli á
sínum tíma. Það einkennilega er að nær
allir, scm hlotið hafa þennan verðlauna-
grip, hafa síðar bjargað mannslífum á
sjó og vötnum.
wL>
m "* * 4' jú S | i
Aðalheiður Antonsdóttir og Lorenz Halldórsson. Myndin er tekin fyrir utan hús
þeirra á Akureyri. Lorenz heldur á modeli, er hann smiðaði af TRITON, skútunni
sem hann sigldi með út í heim aðeins 14 ára gainall.
langan tíma — því miður, — en
hefur nú verið tekið á dagskrá
aftur. Það var synt í fyrra.
„Þú færð
auðvitað ekkert
fyrirþetta . . “
— Sundið var oft skemmtilegt.
Einu sinni svikust konurnar að okk-
ur í kappsundi, skoruðu á okkur og
unnu, því þær voru með raunveru-
legar sundstjörnur í sinni sveit, þar
á meðal eina, sem var Norður-
landsmeistari í sundi.
— En þú tekur enn þátt í Sjómanna-
deginum?
— Nei ég er hættur því.
— Þú mætir þó?
Þetta er minn
dagur.
— Já, ég tek þátt í sjómannadeg-
inum, þótt ég sé hættur að vinna
að undirbúningi hans og fram-
kvæmd. Þetta er minn dagur. Þetta
er eini dagurinn, sem ég fer í
kirkju, nema til að sækja jarðarfar-
ir, eða fermingar hjá fjölskyldunni,
en hún er orðin stór. Við eignuð-
umst sjö börn.
— Hvernig var ajkoman hjá sjómönn-
um á Akureyri ígamla daga?
— Það hefur sjálfsagt verið mis-
jafnt. Hvað mig sjálfan áhrærir, þá
var þetta auðvitað mikið basl, með
sjö börn, en þetta fór allt vel og
komst á legg. Allt hlaut þetta unga
fólk einhverja menntun. Stúlkurn-
ar þrjár fóru á húsmæðraskóla, sem
þá var siður. Drengirnir lærðu líka
allir eitthvað gagnlegt, sem kemur
þeim að notum í lífsbaráttunni,
sagði Lorenz Halldórsson að
lokum.
SJÓMANNADAGSBLAÐIÐ 35