Sjómannadagsblaðið - 01.06.1975, Side 71

Hinum fjölmörgu vinum og
samstarfsmönnum Lofts Júliussonar,
skipstjóra, brá ónotalega við, er sú
fregn barst um borgina þann 10.
nóv. síðastliðinn, að kvöldið áður
hafí hann látizt úr hjartaslagi að
heimili sínu, aðeins 55 ára gamall.
Skyndilegt fráfall Lofts var enn
sárara vegna andláts Kristjáns
bróður hans, aðeins nokkrum vik-
um áður. Hefur mikill harmur sótt
heim föður þeirra, okkar ágæta
samstarfsmann Júlíus sem með
okkur er hér í Sjómannadagsráði.
Loftur var fæddur 18.8. 1919 í
Vesturbænum hér í Reykjavík.
Hann var sonur Elínborgar
Kristjánsd., og eiginmanns henn-
ar, Júlíusar Ólafssonar, vél-
stjóra. Hann byrjaði sjómannsferil
sinn um fermingu með Þorgrími
Sigurðssyni, skipstjóra á b/v
Baldri. Leið hans lá síðan í Stýri-
mannaskólann í Reykjavík, en það-
an lauk hann hinu meira fiski-
mannaprófi með miklum ágætum
vorið 1941. Að prófinu loknu hóf
hann stýrimennsku hjá hinum
landsfræga skipstjóra, Hannesi
Pálssyni á b/v Gylli, og með hon-
um var hann, er þeir sóttu fyrsta
nýsköpunartogarann b/v Ingólf
Arnarson. Nokkru seinna fór Loft-
ur til Hull og var þar á togurum
um tíma, en hélt síðan til Noregs
sem leiðbeinandi um togveiðar, þar
sem Norðmenn höfðu þá hug á að
koma sér upp togveiðiskipum.
Dvaldist hann þar í u.þ.b. eitt ár.
Er heim kom, fór hann sem stýri-
maður á b/v Marz, en um 1957 fór
hann aftur til Englands. Þá var
útgerð á frystitogurum að byrja og
lá hugur hans til að kynna sér þá
útgerð. Hann réðist því fyrst sem
háseti á Fairtray I, en nokkru
seinna varð hann svo fiskiskipstjóri
á Fairtray I. og síðar á FairtraylL,
sem var annar frystitogari, er út-
gerð þessi lét byggja. Veiðarnar
voru mest stundaðar við Ný-
fundnaland og Grænland og út-
haldstími í hverri veiðiferð 2-3
mánuðir.
Loftur átti því láni að fagna að
eiga dugmikla og indæla konu,
Margréti Guðmundsdóttur frá ísa-
firði, og sá hún um börn þeirra og
heimili þau 5 ár, er hann stundaði
sjómennsku frá Englandi. Loftur
giftist Margréti í október 1944, og
eiga þau 2 mannvænleg börn,
Snorra, sem er flugmaður og Eddu,
sem er í heimahúsum.
Er heim kom frá Englandi, tók
hann við skipstjórn á b/v Narfa og
var með hann, þar til hann hætti
sjómennsku 1966.
Loftur var oftast fyrri varafull-
trúi Öldunnar í Sjómannadagsráði,
en sat flesta fundi þess hin síðari ár.
Hann átti einnig sæti í erfiðustu
starfsnefnd okkar samtaka —
skipulagsnefnd, sem sér um flestar
framkvæmdir við hátíðahöld sjó-
mannadagsins. Hann var óþreyt-
andi við sjálfboðaliðsstörf við
bamaheimili samtakanna og sýndi
raunar sín starfsár í landi sama
áhugann og hann gerði á unglings-
árum sínum, er hann tók þátt í
íþróttakeppnum sjómannadagsins.
Við áttum gott samstarf við Loft.
Persónulega mat ég hann ákaflega
mikils, m.a. vegna óeigingirni hans
og drengskapar. Hann vildi hvers
manns vanda leysa og ætlaðist ekki
til sjálfboðaliðsstarfa af öðrum,
nema að vera sjálfur í fararbroddi.
Við flytjum Lofti þakkir fyrir
hans fórnfúsa starf í þágu sjó-
mannastéttarinnar og að áhuga-
málum þeirra. Við söknum vinar
og samstarfsmanns. En eiginkona,
börn og aldraður faðir Lofts hafa
misst sinn góða dreng. Þeim vott-
um við samúð okkar og biðjum
þeim Guðs blessunar í sorg þeirra.
Böðvar Steinþórsson. Foreldrar
hans voru hjónin Ingibjörg Bene-
diktsdóttir og Steinþór Guðmunds-
son kennari. Með foreldrum sínum
fluttist Böðvar til Reykjavíkur árið
1933 og bjó þar til dauðadags.
Sjómannasamtökin, bæði samtök
okkar, en þó sérstaklega Farmanna-
og fískimannasamband íslands, og
stéttarfélög hans — bæði mat-
sveina og bryta nutu um langt
árabil hans gífurlega félagsmála-
áhuga. En dýpst spor hefur hann
sjálfsagt markað með þrotlausri
vinnu sinni fyrir bættri menntun
sinnar stéttar og fórnfúsrar vinnu
sinnar í þágu Matsveina- og veit-
ingaþjónaskólans. í tæp þrjátíu ár
starfaði Böðvar heill og allshugar
að félagsmálum og kom víða við. í
bókinni „íslenzkir samtíðarmenn“
SJÓMANNADAGSBLAÐIÐ 61