Sjómannadagsblaðið

Volume

Sjómannadagsblaðið - 01.06.1981, Page 78

Sjómannadagsblaðið - 01.06.1981, Page 78
enda hverjum manni færari neta- maður. Sjálfur neitar Tjái því, að hann hafi verið „rauður“ en ákveðinn verkalýðssinni, og þeir menn voru „rauðir“ í gamla daga í augum útgerðarmanna, bolsa skrattar. En menn þurfa nú ekki að vera bolsar til að vera andvígir 85 klukku- stunda samfelldri vöku við erfið verk, og Tjái segist strax sem krakki í vinnu hjá Edinborg hafa orðið verkalýðssinni, sér hafi of- boðið að sjá konur rogast með þunga kolapoka í uppskipunar- vinnu og þá líklega hefur kven- fólkið haft 10—15 aura á klukku- stund, því að fullgildir karlmenn höfðu 20 aura. Tjái gekk í Dagsbrún strax og hann hafði aldur til, var orðinn 16 ára, fékk ekki inngöngu fyrr, og síðan í Hásetafélagið þegar það var stofnað, „en ég hef aldrei haft mig í frammi í kaupdeilum“, segir hann. Gigtarkastið kom Tjáa uppá kant við útgerðina. Hann var þá á Snorra goða en á því skipi var hann frá 1932 til vertíðarloka 1934. Um vorið í vertíðarlokin eða í síðasta túrnum hafði hann fengið slæmt gigtarkast í mjóhrygg og síðu og var í koju tvo síðustu daga lokatúrsins. Hann fór til læknis strax og hann kom í land og síðan til læknismeðferðar í nudd og raf- magn og átti í þessum veikindum í einn mánuð. Nú var það í lögum, að háseti, sem lagður væri veikur í land, ætti rétt á kaupi í einn mánuð, og Tjái heimtaði sitt, en útgerðarforstjór- inn neitaði að skrifa undir reikn- inginn. Þá afhenti Tjái Sjómannafélag- inu reikninginn og það fór svo, að hann var greiddur um haustið. En áður en það yrði og meðan stóð í þessu stappi, fór Snorri goði á síld og Tjái skilinn eftir. Hann hafði ekki vitað annað en hann ætti víst pláss á Snorra, „ég hélt ekki ég væri lakasti maðurinn“ segir Tjái, en nokkru áður en Snorri hélt til síldveiðanna rakst hann af tilvilj- un á skipstjórann, sem tilkynnti honum þá, að hann hefði ekki pláss fyrir Tjáa á sínu skipi á síld- inni. Þetta kom Tjáa algerlega á óvart, og kom honum einnig mjög illa, síldin gaf oft togaramönn- unum góðan pening, og venjan var að fullgildir menn, sem verið höfðu vetrarvertíðina og staðið sig gætu treyst því að sitja fyrir síld- SMIDJUVOGI 7 - KÓPAVOGI - A3100 72 SJÓMANNADAGSBLAÐIÐ
Page 1
Page 2
Page 3
Page 4
Page 5
Page 6
Page 7
Page 8
Page 9
Page 10
Page 11
Page 12
Page 13
Page 14
Page 15
Page 16
Page 17
Page 18
Page 19
Page 20
Page 21
Page 22
Page 23
Page 24
Page 25
Page 26
Page 27
Page 28
Page 29
Page 30
Page 31
Page 32
Page 33
Page 34
Page 35
Page 36
Page 37
Page 38
Page 39
Page 40
Page 41
Page 42
Page 43
Page 44
Page 45
Page 46
Page 47
Page 48
Page 49
Page 50
Page 51
Page 52
Page 53
Page 54
Page 55
Page 56
Page 57
Page 58
Page 59
Page 60
Page 61
Page 62
Page 63
Page 64
Page 65
Page 66
Page 67
Page 68
Page 69
Page 70
Page 71
Page 72
Page 73
Page 74
Page 75
Page 76
Page 77
Page 78
Page 79
Page 80
Page 81
Page 82
Page 83
Page 84
Page 85
Page 86
Page 87
Page 88
Page 89
Page 90
Page 91
Page 92
Page 93
Page 94
Page 95
Page 96
Page 97
Page 98
Page 99
Page 100
Page 101
Page 102
Page 103
Page 104

x

Sjómannadagsblaðið

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Sjómannadagsblaðið
https://timarit.is/publication/557

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.