Sjómannadagsblaðið

Árgangur

Sjómannadagsblaðið - 01.06.1981, Síða 78

Sjómannadagsblaðið - 01.06.1981, Síða 78
enda hverjum manni færari neta- maður. Sjálfur neitar Tjái því, að hann hafi verið „rauður“ en ákveðinn verkalýðssinni, og þeir menn voru „rauðir“ í gamla daga í augum útgerðarmanna, bolsa skrattar. En menn þurfa nú ekki að vera bolsar til að vera andvígir 85 klukku- stunda samfelldri vöku við erfið verk, og Tjái segist strax sem krakki í vinnu hjá Edinborg hafa orðið verkalýðssinni, sér hafi of- boðið að sjá konur rogast með þunga kolapoka í uppskipunar- vinnu og þá líklega hefur kven- fólkið haft 10—15 aura á klukku- stund, því að fullgildir karlmenn höfðu 20 aura. Tjái gekk í Dagsbrún strax og hann hafði aldur til, var orðinn 16 ára, fékk ekki inngöngu fyrr, og síðan í Hásetafélagið þegar það var stofnað, „en ég hef aldrei haft mig í frammi í kaupdeilum“, segir hann. Gigtarkastið kom Tjáa uppá kant við útgerðina. Hann var þá á Snorra goða en á því skipi var hann frá 1932 til vertíðarloka 1934. Um vorið í vertíðarlokin eða í síðasta túrnum hafði hann fengið slæmt gigtarkast í mjóhrygg og síðu og var í koju tvo síðustu daga lokatúrsins. Hann fór til læknis strax og hann kom í land og síðan til læknismeðferðar í nudd og raf- magn og átti í þessum veikindum í einn mánuð. Nú var það í lögum, að háseti, sem lagður væri veikur í land, ætti rétt á kaupi í einn mánuð, og Tjái heimtaði sitt, en útgerðarforstjór- inn neitaði að skrifa undir reikn- inginn. Þá afhenti Tjái Sjómannafélag- inu reikninginn og það fór svo, að hann var greiddur um haustið. En áður en það yrði og meðan stóð í þessu stappi, fór Snorri goði á síld og Tjái skilinn eftir. Hann hafði ekki vitað annað en hann ætti víst pláss á Snorra, „ég hélt ekki ég væri lakasti maðurinn“ segir Tjái, en nokkru áður en Snorri hélt til síldveiðanna rakst hann af tilvilj- un á skipstjórann, sem tilkynnti honum þá, að hann hefði ekki pláss fyrir Tjáa á sínu skipi á síld- inni. Þetta kom Tjáa algerlega á óvart, og kom honum einnig mjög illa, síldin gaf oft togaramönn- unum góðan pening, og venjan var að fullgildir menn, sem verið höfðu vetrarvertíðina og staðið sig gætu treyst því að sitja fyrir síld- SMIDJUVOGI 7 - KÓPAVOGI - A3100 72 SJÓMANNADAGSBLAÐIÐ
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100
Síða 101
Síða 102
Síða 103
Síða 104

x

Sjómannadagsblaðið

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Sjómannadagsblaðið
https://timarit.is/publication/557

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.