Eimreiðin


Eimreiðin - 01.01.1923, Page 85

Eimreiðin - 01.01.1923, Page 85
EIMREIÐIN S0LVI HELQASON 81 Einn fagran vordag var alt fólkið á Melum úti við og eng- mn í bænum. Þá sjáum við hvar Sölvi kemur gangandi með ^assa á bakinu, svo stóran, að hann var lítið minni en meðal fiárhúshurð. Móðir mín sendi eldhússtúlkuna sína til að vinna honum beina. Það var aldraður kvenmaður, vingjarnlegur og blíður í máli. Þegar hún hefir boðið honum til baðstoíu, tekur hún hann tali og segir: »Hvað ertu nú að fara, Sölvi minn?« ®Eg er nú að fara af landi burt«, segir hann, »og ætla fyrst landveg til Reykjavíkur, og baðan sjóveg til Norður-Ameríku. gat ekkert flutt með mér, nema pappírana mína. Þeir eru ' þessum kassa. Það eru 11,000 myndir og 900 blómstur. ^etta kostar sína peninga þegar þangað er komið. Hér segir fólk: »Þetta er fallegt, þetta er gáfulegt«. — En eg et ekki betta«. Sölvi fór svo að hafa sokkaskifti. Hann bað konuna að lána sér háa sokka, því sér væri svo ilt í bakinu: sagðist vera dauður, drepinn og kúgaður, af því að bera sífelt svona tunga byrði á bakinu. Hún gerði sem hann bað, þótt hún hefði aldrei heyrt fyr að langir sokkar læknuðu slíkt. Ffaman af æfi sinni mun Sölvi hafa unnið, að minsta kosti a sumrin. Eg man að hann sagði frá, að hann hefði verið í kaupavinnu hjá séra Jakob Guðmundssyni á Ríp, — síðar á Sauðafelli í Dölum. »Séra Jakob er sá mesti sláttumaður, sem nú er uppi á íslandi«, sagði Sölvi. »Hann sló 3 dagsláttur á úag. En«, bætti hann við, »þá sló eg 6«. Einu sinni sagðist hann hafa slegið tjörn nokkra með fleiri ^önnum. Sumir gengu svo langt fram, að vatnið náði þeim í ^itti, öðrum undir höndur, en Sölvi gekk svo langt fram fyrir t’á alla, að hann varð að halla sér aftur á bak, svo vatnið rVnni ekki upp í hann. Aldraður maður, hér í sveitinni, systursonur séra Jakobs, Se9ist vel muna eftir Sölva þegar hann \^r kaupamaður á ^'P. Segir hann að Sölvi hafi ekki verið sérlegur afkasta- uiaður, en fremur strákslegur, og lítið hafi þurft út af að bera, W þess að hann hótaði fólki að drepa það. ^að, sem Sölvi var þó stoltastur af, var málaralistin. Hann syndi sjaldan myndir sínar hjá okkur, af því foreldrar mínir 9afu sig lítið að honum. Þó man eg að hann sýndi einu sinni 6
Page 1
Page 2
Page 3
Page 4
Page 5
Page 6
Page 7
Page 8
Page 9
Page 10
Page 11
Page 12
Page 13
Page 14
Page 15
Page 16
Page 17
Page 18
Page 19
Page 20
Page 21
Page 22
Page 23
Page 24
Page 25
Page 26
Page 27
Page 28
Page 29
Page 30
Page 31
Page 32
Page 33
Page 34
Page 35
Page 36
Page 37
Page 38
Page 39
Page 40
Page 41
Page 42
Page 43
Page 44
Page 45
Page 46
Page 47
Page 48
Page 49
Page 50
Page 51
Page 52
Page 53
Page 54
Page 55
Page 56
Page 57
Page 58
Page 59
Page 60
Page 61
Page 62
Page 63
Page 64
Page 65
Page 66
Page 67
Page 68
Page 69
Page 70
Page 71
Page 72
Page 73
Page 74
Page 75
Page 76
Page 77
Page 78
Page 79
Page 80
Page 81
Page 82
Page 83
Page 84
Page 85
Page 86
Page 87
Page 88
Page 89
Page 90
Page 91
Page 92
Page 93
Page 94
Page 95
Page 96
Page 97
Page 98
Page 99
Page 100
Page 101
Page 102
Page 103
Page 104
Page 105
Page 106
Page 107
Page 108
Page 109
Page 110
Page 111
Page 112
Page 113
Page 114
Page 115
Page 116
Page 117
Page 118
Page 119
Page 120
Page 121
Page 122
Page 123
Page 124
Page 125
Page 126
Page 127
Page 128
Page 129
Page 130
Page 131
Page 132
Page 133
Page 134
Page 135
Page 136

x

Eimreiðin

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.