Eimreiðin


Eimreiðin - 01.01.1923, Síða 104

Eimreiðin - 01.01.1923, Síða 104
100 TÍMAVELIN eimreiðin veik von að vísu, en samt sem áður betri en fullkomið von- leysi. Og auk þess varð því ekki neitað, að þessi heimur var líka fagur og merkilegur. En svo var það nú sennilegast, að vélin væri einhverstaðar t nágrenninu. En þá var um að gera að vera rólegur og komast eftir því, hvar hún væri fólgin og ná henni með ráð- kænsku eða snarræði. — Stóð eg nú upp og fór að hugsa um, hvar eg gæti fengið mér bað. Eg var stirður og óhreinn og langaði til þess að hressa mig. Eg var nú miklu rólegn, og skildi sannast að segja ekki í mér að láta svona eins og óður maður um nóttina. Eg rannsakaði vandlega alla stað- hætti umhverfis grasflötina. Eg eyddi nokkrum tíma í það, að reyna að láta nokkra af þeim, sem komu í nánd við mig’ skilja spurningar mínar, en árangurslaust. Þeir höfðu enga hugmynd um hvað eg átti við með bendingum mínum og teikn- um. Sumir gláptu á mig eins og bjánar. Aðrir hlógu að mér. Eg varð að taka á allri stillingu minni, að reka þeim ekki löðrung á þessi fallegu hlæjandi andlit. Það var heimskuleg hugsun, en óttinn og reiðin gerðu það að verkum, að það var grunt á því góða í mér og eg var ákaflega æstur. Þá var skárra að spyrja sjálfan grassvörðinn. Eg tók eftir því, að hér um bil mitt á milli fótstallsins stóra og traðksins eftir mig. þegar eg lenti fyrst og fékk byltuna, mátti sjá greinileg för 1 jarðveginn. Fann eg nú fleiri merki um það, að vélinni hafði verið ekið burt, og fram með förunum sáust spor, ákaflega einkennileg lítil spor, líkust því, að þau væru eftir eitthvert kvikindi. Þetta varð til þess, að eg fór að gefa fótstallinum betri gaum. Hann var úr bronsi, eins og eg hefi víst sagt ykkur. Hann var ekki sléttur eins og ein hella, heldur drifinn allskonar skrauti og flúri og á öllum hliðum voru spjöld greypt í hann. Eg sló á spjöldin og fann að holt var undir. Þegar eg athugaði enn betur sá eg, að spjöldin voru ekki áföst umgerð- unum. Ekki voru þó nein handföng eða skráargöt, en samt gat vel verið, að þessi spjöld væru í raun og veru hurðir, sem væru læstar innan frá. Og eitt þóttist eg nú sjá í huga mér. Það þurfti í raun og veru ekki heldur mikinn skarpleika
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100
Síða 101
Síða 102
Síða 103
Síða 104
Síða 105
Síða 106
Síða 107
Síða 108
Síða 109
Síða 110
Síða 111
Síða 112
Síða 113
Síða 114
Síða 115
Síða 116
Síða 117
Síða 118
Síða 119
Síða 120
Síða 121
Síða 122
Síða 123
Síða 124
Síða 125
Síða 126
Síða 127
Síða 128
Síða 129
Síða 130
Síða 131
Síða 132
Síða 133
Síða 134
Síða 135
Síða 136

x

Eimreiðin

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.