Eimreiðin - 01.07.1925, Blaðsíða 57
E<MrE1Ðin
N JOSEPH CONRAD 241
Follp' a
fejjj 1 .. ' uutcast of the Islands og The Rescue eru ein sam-
Q0nei ^ °9 a^ar meistaraverk.
sónu tletur bann sérkennilega sið að skapa einhverja per-
hatln 1 se9Ía söguna, eins og hún gengur. Þannig lætur
QanceU^^3Íafa-saefarann Marlow segja sögurnar Lord Jim,
til ^vær stuttar sögur aðrar. Þessi aðferð er fremur
bfggjig en ^óta, einkum í Chance, sem verður stundum fyrir
háttur æn^ ^an9Ói'egin, þótt góð saga sé. Slíkur frásagnar-
unni ,.Sern þessi dregur úr áhuga lesandans fyrir söguhetj-
í fnj|u lrn lávarði, líkt eins og atburðirnir gerist í þoku, en ekki
verið a9shósi. Ef til vill hefur Conrad með sögum þessum
alv6g . ^era tilraun til nýs framsetningarháttar, sem var þó
9ert astæðulaust, því hann var búinn að sýna, að hann gat
arhjft rvn’l<i án þess að fara út fyrir hinn venjulega frásagn-
Vjgrj . f^úlóntahöfunda. Conrad sagði sjálfur, að hlutverk sitt
heyra UVl ^ólgið að geta, fyrir mátt hins ritaða orðs, látið oss
v$ri 'ii2 ^*nna tn> °9 umfram alt, látið oss sjá. í þessu þrennu
h°num Ur 9aldurinn fólginn. Engum hefur tekist betur en
lifandj na ^essu takmarki, því vér sjáum söguhetjur hans
°9 »f' h^skotssjónum vorum, kynnumst umhverfi þeirra
arhátt Vrurn- Þær eru lifandi þrátt fyrir fyrnefndan frásagn-
bre2i^ ^ln> k°m ut ar’® 1900, og snýst sagan um ungan,
hans 3n ^0ringja fyrir skipi, sem flytur pílagríma. Fyrir mistök
sv0 , strandar skipið í Rauðahafinu. Fellur honum slys þetta
mönn ^111^’ að hann flýr höfn úr höfn. Verður hann fyrst
^l°l<liiUln- Slnnandi aftur eftir að hafa dvalið með Malayakyn-
talím flnum á fjarlægri eyju í Indlandshafi. Vinnur hann sér
inn j ataust traust Malayanna, og skoða þeir hann sjálfkjör-
eynnj °9a, af himnum sendan. Sonur ættarhöfðingjans á
Undgn°^ ^lm 9an2a í fóstbræðralag, óg bjargar ]im flokknum
Vald patt°9u fjandmannaflokks, sem hann nær síðan á sitt
hann f,n 1 staÓ þess að láta taka óvinina alla af lífi, ræður
að v- °^i sínum til að gefa þá lausa. Ráðleggingu hans er
irnjr l* ^lst. en hvorki skilja liðsmenn hans né fjandmenn-
tehS( pSSa mannúð, og verður hún honum til falls. Sjaldan
lögUm °nrad betur upp en þegar hann lýsir sorglegum ör-
Sannra drengja. Sjónarsviðið verður þá enn heilsteypt-
16