Eimreiðin


Eimreiðin - 01.07.1925, Side 68

Eimreiðin - 01.07.1925, Side 68
252 NÝJUNGAR í STJ0RNUFRÆÐI EI f>lN ElMR ÍaliÖ sjálfsagt, að með því væri fundinn lykill að þróunafS^ hinna glóandi himinhnatta. ' jj Secchi-Vogel skiftir lit stjarna í þrjá flokka: I. (hvítan)> (gulan) og III. (rauðan). Nákvæmari og nýrri skiftingu ne Harvard-stjörnustöð fundið upp. Þar eru aldursflokkar st]3 merktir: Ð, A, F, G, K, M. í báðum þessum kerfunr erf aldursstigin reiknuð frá heitustu stjörnunum, þeim hvítu, 111 lit' að hinum köldustu, hinum rauðu. Hvernig verður nú farið að skýra þessi þróunar- eða brigðastig? g Hér er frumskýringin, eins og í öllum úrlausnartilraunu1” heimsmynduninni, hin svonefnda þoku-tilgáta: að stjörnuf hafi orðið til úr loftkendu efni, að þær með hitalátinU dregist saman, hitnað við það ákaflega og orðið hvítglóan Við útgeislunina hafi þær svo smátt og smátt kólnað og 5 ^ litum, frá hvítum niður að rauðum, til þess þær að 1°** að sjálfsögðu; urðu að dimmum himinhnöttum. Vísindalegan stuðning hafði þessi skoðun í nokkrum ran’ - sóknum eðlisfræðingsins Lane, sem sannaði, að himinhnöttur loft-ástandi hitnar við að dragast saman, og að þannig unn'. hitamagn vegur meira en útgeislunarhitinn, alt þangáð til san\ drátturinn kemst á ákveðið stig, eftir það vinnur samdra ( efnisins ekki á móti hitalátinu: stjarnan kólnar og slokn3r . Þessi kenning Lanes þarfnast tæplega neinnar frekari s\*r ingar; stigbreytingin er ljós. En nú kemur hið eftirtektaruerL^ Með öllum þessum rökfærslum á þróunarsögu stjarnanna- •byggist á litrófskenningunni, sást stjörnufræðingunum yfh e' meginþáttinn: Hinn hvíti litur var ætíð skoðaður sem >rU^ eða æskustig stjörnunnar, hinir gulu og rauðu hnignunar •elliskeið. Það var aldrei í þessu litrófssambandi minst á annað að lokum. Á öllum stigum æfiskeiðsins er hitinn hæstur lægstur á yfirborði. n>ð' ei'1' kólnunarástand. Áratugi eftir áratugi var ályktunin þan Hvítar stjörnur, gular stjörnur, rauðar stjörnur, án þess u1 gerðu sér grein fyrir fortíð hins hvíta litar. Á því stigi, sem þekking vor á þróun stjarnanna nU.jjj finnst oss þetta öldungis óskiljanlegt. Og þó var þessu ha
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124

x

Eimreiðin

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.