Eimreiðin - 01.01.1928, Qupperneq 59

E|MREIDIN
REVKUR
39
^ngveldur stóð á pallbrúninni, þegar Þorbjörg kom upp úr
st’ganum, fögur og glæsileg, íturvaxin, en bústin og sterkleg.
Hún var fremur óþolinmóðleg á svipinn.
Þú leggur nokkuð seint í miðstöðina, Þorbjörg mín,
SaSði hún.
~~ ]á, sagði Þorbjörg.
Hún setti niður fötuna, meðan hún tók á móti áminningunni.
~~ Það er ekki nærgætnislegt af þér, sagði Ingveldur.
Nei, sagði Þorbjörg.
. ~~~ Þú veizt, að ég á að fara til konsúlsins seinni part-
lna í dag.
~~ Já, sagði Þorbjörg.
Þú veizt, að ég hef verið beðin að leika þar á hljóð-
fær>5 og syngja.
~~ ]á, sagði Þorbjörg.
~~~ Þú veizt, að ég þarf að æfa mig undir það hvorttveggja.
Nei, sagði Þorbjög.
~~ ]æja. Þá ættirðu að vita það. Og nú veiztu það. Og til
Þess harf ég tíma — helzt langan tíma. Skilurðu það ekki?
~~ ]ú, sagði Þorbjörg.
, " °S nú er kalt. Hvernig á ég að æfa mig í ísköldu
"erbergi?
horbjörg þagði.
7~ Og ég hafði hlakkað svo mikið til þess, að menn yrðu
)|arh við það hjá konsúlnum, að ég hefði búið mig vel undir
Petta.
]á, sagði Þorbjörg.
Os þess vegna fór ég svona snemma á fætur. Þú veizí,
e9 er ekki vön að fara á fætur fyrir allar aldir.
Ja> sagði Þorbjörg.
... Og nú get ég kvefast í þessum kulda.
~~ ]á, sagði Þorbjörg.
^að verður Iíklegast réttast fyrir mig að fara í rúmið
°9 vera þar svo sem klukkustund.
]á, sagði Þorbjörg.
q , ég má alls ekki vera að því. Ég þarf að æfa mig.
I ^ ,e2 þarf að fara á hárgreiðslustofuna og láta laga hárið
!Tler og neglurnar.