Eimreiðin


Eimreiðin - 01.01.1928, Blaðsíða 129

Eimreiðin - 01.01.1928, Blaðsíða 129
EIHREIÐIN RITSJÁ 109 S09u Ugga, sem hefst í fyrstu bókinni á óljósum endurminningum úr ®sku hans heima á íslandi. f byrjun þessarar síðast útkomnu bókar er SVo langt komið sögu, að Uggi hinn ungi er á leið frá ættjörðinni til Danmerkur. Eftir komu hans þangað er sagan rakin af ferðum hans t3311. dvöl hans á lýðháskóla, baráttu hans fyrir Iífinu og listinni, sem hann þráir jafnan að mega fórna sér fyrir, ástum hans og vonbrigðum, °9 loks lýkur frásögninni, þar sem hann er að berjast við sult og seyru sem óþektur og í meðallagi heppinn rithöfundur í Aarhus. Engum, sem 'es Þessar bækur G. G., getur blandast hugur um, að hann er hér að se9la sina eigin æfisögu, — ef til vill eitthvað fjarlægða veruleikanum í SUmum atriðum — en þetta er þó fyrst og fremst sjálfsæfisaga í skáld- So9uformi. f’uð er skemsl af að segja um þessa bók G. G., að hún er vel og sl<emtilega rituð, frásögnin Iipur og Iétt, stíllinn látlaus, lýsingar og at- ^u9anir skarplegar og skýrar. G. G. lætur afburða vel að Iýsa hinum margvislegu blæbrigðum sálarlífsins, og athugunargáfu hefur hann ákaf- e9a næma og þroskaða. Sálarlífslýsingar hans sumar eru svo hárfinar °9 uákvæmar, að ekki er á margra meðfæri að jafnast þar á við hann. O m dæmi má benda á meðferð hans og greinargerð á því, hvernig ashr þeirra Ugga og Anemarie mást, svo þau fjarlægjast hvort annað, ln?- þau að lokum skilja. Manni finst G. G. vera stundum of langdreg- 'nn í lýsingum sínum, en þetta kemur til af þvi, hve nákvæmur hann er smáatriðum. Hann lýsir náttúrunni af sömu nákvæmninni og skilningn- °9 hann lýsir mönnunum. Fáir hafa betur lýst Sjálandsströnd og Sl9Íingunni um Eyrarsund en G. G. gerir á bls. 36—39 í þessari bók. G- á nú fjölmennari lesendahóp en nokkur annar núlifandi rithöfundur, ®m á íslandi er fæddur, að undanteknum Jóni Sveinssyni. Bækur hans Ulr,ar hafa verið þýddar á ýms tungumál. Hann hefur brotist áfram í fram- ndi 'andi, átt við erfiðleika að stríða — og sigrað. Hér heima á íslandi ru bskur hans lesnar minna en vera ætti. Sjálfsagt veldur þar nokkru um, hann ritar á danska fungu, en aðeins nokkrar af bókum hans hafa verið ar á íslenzku. En það er ávinningur að því að Iesa bækur hans emtug fyrír oss — eins og það er ávinningur fyrir oss eins og aðra að le; auka skilning vorn á lífinu og mönnunum. Og sennilegt er, að enga 6r>dur get; hann eignast sér kærari en landa sfna. Gegnum allar bækur nans gengur eins og rauður þráður ást hans á íslandi. Danmörk er * * n einmg kær. Hún hefur reynst honum vel. En þegar ég geri mér c * ‘Vrir tilfinningum G. G. gagnvart gamla landinu, koma mér í hug
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124
Blaðsíða 125
Blaðsíða 126
Blaðsíða 127
Blaðsíða 128
Blaðsíða 129
Blaðsíða 130
Blaðsíða 131
Blaðsíða 132
Blaðsíða 133
Blaðsíða 134
Blaðsíða 135
Blaðsíða 136

x

Eimreiðin

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.