Eimreiðin


Eimreiðin - 01.10.1933, Page 16

Eimreiðin - 01.10.1933, Page 16
366 A. KIELLAND OQ GESTUR PÁLSSON eimreiðin þetta atriði. Hér er því ekki nema um tvent að gera: annað- hvort hefur þeim báðum dottið hið sama í hug, eða báðir hafa tekið hugsunina að láni frá þriðja manni, og þykir mér það jafnvel sennilegast, þótt ekki geti ég bent á fyrirmyndina. Þetta er kaflinn, þar sem Þorvarður gamli er að leggja Sveini lífsreglurnar og tekur hundana til fyrirmyndar: »Það er manni sjálfum að kenna, ef allir eru á móti manni. Eina lífsreglu hef ég tamið mér alla mína daga, og það er að lúffa; það er dýrmætt að kunna að lúffa, lúffa fyrir öllum, sem einhver völd og einhver efni hafa. Auðmýktin er mikil guðs gjöf fyrir þá, sem lágt erum settir í veröldinni, eins og við, Sveinn. Hefurðu tekið eftir hundunum? Þeir kunna að lúffa*- Með þessa kenningu bak við eyrað leggur Sveinn í atvinnu- Ieit út í bæ. En honum bregst bogalistin. Og hjá einum em- bættismanninum, sem hefur á sér almenningsorð fyrir hjálp' semi og manngæzku, fær hann jafnvel svoleiðis viðtökur, að hann gleymir hundseðlinu og rýkur út í fússi. Minna athuga- semdir þessa embættismanns ekki alllítið á dóma »heldri mannanna* um þau ungu hjónin í Erotik og Idyl, og vera má að Gestur hafi leiðst af embættismannahatri Kiellands til að skapa þennan reykvíkska heldri mann, sem Einari Hjörleifssym þótti ótrúlegur í ritdómi, sem hann skrifaði um bókina í Lögbergi- En hvað sem því líður, þá er það víst að mjög svipu^ skoðun á hundinum kemur fram í grein Kiellands lAennesker og Dyr, er út kom í samnefndri bók 1891, þrem árum efhf að bók Gests kom út. Þar segir svo: »Uheldigt er det ogsaa, at det Dyr som Menneskene meS^ beskjæftiger sig med, skal være Hunden. Thi Hunden, som af Naturen tilhörer en af de falskeste og feigeste Dyregrupper — Ulven, Ræven, Chakalen og hg- nende — har ved den lange Omgang med Menneskene tabt Mesteparten af den Intelligens, som Kampen for Tilværelsen udvikler hos det frie Dyr, medens den saa höjt beundrede og overvurderede Klogskab i Virkeligheden ikke er andet end Ting, den i Generationers lange Löb har lært i Træl' dom hos Mennesket. Alle Hundens Dyder beror paa den uopslidelige Evne ti at underkaste sig....
Page 1
Page 2
Page 3
Page 4
Page 5
Page 6
Page 7
Page 8
Page 9
Page 10
Page 11
Page 12
Page 13
Page 14
Page 15
Page 16
Page 17
Page 18
Page 19
Page 20
Page 21
Page 22
Page 23
Page 24
Page 25
Page 26
Page 27
Page 28
Page 29
Page 30
Page 31
Page 32
Page 33
Page 34
Page 35
Page 36
Page 37
Page 38
Page 39
Page 40
Page 41
Page 42
Page 43
Page 44
Page 45
Page 46
Page 47
Page 48
Page 49
Page 50
Page 51
Page 52
Page 53
Page 54
Page 55
Page 56
Page 57
Page 58
Page 59
Page 60
Page 61
Page 62
Page 63
Page 64
Page 65
Page 66
Page 67
Page 68
Page 69
Page 70
Page 71
Page 72
Page 73
Page 74
Page 75
Page 76
Page 77
Page 78
Page 79
Page 80
Page 81
Page 82
Page 83
Page 84
Page 85
Page 86
Page 87
Page 88
Page 89
Page 90
Page 91
Page 92
Page 93
Page 94
Page 95
Page 96
Page 97
Page 98
Page 99
Page 100
Page 101
Page 102
Page 103
Page 104
Page 105
Page 106
Page 107
Page 108
Page 109
Page 110
Page 111
Page 112
Page 113
Page 114
Page 115
Page 116
Page 117
Page 118
Page 119
Page 120
Page 121
Page 122

x

Eimreiðin

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.