Eimreiðin


Eimreiðin - 01.10.1933, Side 19

Eimreiðin - 01.10.1933, Side 19
Eimreiðin A. KIELLAND OQ GESTUR PÁLSSON 369 unnn leiðir hann á réttan veg með kristilegum áminningum °9 brauðshugleiðingum, og sagan endar með því, að Bjarni afneitar sýslumannsfrúnni fyrir prófastsdótturina og brauðið. Ef hér er ekki um áhrif að ræða, þá virðist mér sem vand- 9ert muni vera að finna áhrif frá einum rithöfundi á annan. En auk þessa er að minsta kosti eitt atriði í sögu Gests, er mint gæti á hliðstæðu í Sne eftir Kielland, sem raunar fjallar um sama efni. — Þetta er kaflinn um gítarspil frú Onnu, sem Gestur lætur hafa djúp áhrif á Bjarna, enda á bað að vera einskonar opinberun þess, er inni býr í sál Onnu. Hefur gítarspilið þannig ekki ólíkt hlutverk hjá Gesti eins og píanó-spil Gabríelu í Sne. Tveir ritdómarar hafa hneykslast á þessu gítar-spili Gests: Einar Benediktsson (Dagskrá 7. nóv. 1896) og Sigurður Sig- Urðsson, skáld (Ingólfur 2. apríl 1905). Einar nefnir kaflann bl sem dæmi upp á »lausar« lýsingar hjá Gesti, en Sigurður nefnir hann til sönnunar þeirri staðhæfingu, að Gestur hafi Ver>ð ósöngvinn maður: »Það eru orð köld og innantóm og Vantar allan þann yl og aðdáun, allan þann skilning á söngs- lns Valdi, sem til þess þarf að lífga lýsinguna*. blú veit ég engar sönnur á þessari staðhæfing Sigurðar, en úr því gæti t. d. Einar H. Kvaran skorið. En væri hún reH. þá er lítt skiljanlegt, hversvegna Gestur færi að sökkva Ser ofan í þessa sönglýsingu, nema hann hefði þar einhverja Vnrmynd. Og fyrirmyndina hafði hann, og hana ósvikna, hjá •elland, því Kielland var mjög söngvinn maður, hafði ágætt v‘l a hljómlist og gat þar af Ieiðandi talað um hana af skiln- ln9i í verkum sínum. IV. lík^3San ^orc^raumur er eilthvert hið bezta vitni þess, hve lr þeir Gestur og Kielland voru í grundvallarskoðunum Slnum. Og það má líklega deila um það hvort hér sé um Verulegt lán að ræða. Einar Kvaran álítur að svo sé ekki, ef e9 skil hann rétt. Ég hygg líka að ekki geti verið um vísvit- n 1 lán að ræða. Gestur mun hafa haft þá skoðun samtíðar- 0190113 sinna og síðari höfunda, að ósvinna væri að viða svo Sreinilega að sér úr landi náungans. Honum hefði líklega 24
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122

x

Eimreiðin

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.