Eimreiðin - 01.07.1935, Qupperneq 91

EixireiðiN
MÁTTARVÖLDIN
339
ÍUa Egypzka fornminjarann-
^°knafélagsinS, að fornminja-
r&ðingarnir séu huergi
^æddir (við álög Egyptanna
01 nu), og engir erfiðleikar
,eu (l l)vi að fá næga menn og
fi°n"r M ('ð fara í rannsókn-
^iðangra til eggpzku kon-
vyagrafanna, en svo heldur
^einarhöfundur áfram og
hel)dÍr að hr' Richard Bet‘
> Carnarvon lávarður, sir
^lchibald Douglas Reid, hr.
ísl-G’ Evel>’n White og amer-
konn ein hafi öll dáið
e* hle§a eftir að hafa beint
a óbeint tekið þátt í forn-
kc'njagreftri i hinum fornu
að 1UnSa8röfum Egypta. Meira
*eyja sagði hr. Evelgn
sér1^ °9 beint, að á
siQ bölvun, og framdi
p,/í,í sJálfsmorð. Það eftir-
•>i\erðasta við greinina er
þöfr • hvernig þar er með
er<t,nlnni staðfest, það sem ég
sein' halda fram: að þeir,
nna Ckki óttast fordæming-
benni '1 þeir vinna ^gn
be .’ neir komast undan
sen 11 ’ Gn hinir aftur á móti,
!>em p,.,,
hrædd . Undlr niðri hálf-
\yjj. 111 vi® hana (eins og hr.
bel,- 'tmeaf“4rhSý"“ega verlð)-
0ga?fiic- hana’ °S a feessa
ag 011111 menn nær hún svo
skifc r^a nie^ öllum sínum
’ °Vaeniega krafti. Imð þarf
ekki nema örlitla rifu i brynju
yðar til þess að hið illa kom-
ist að. En þegar það hefur
náð tökum, eykst það fljótt
og magnast. Þess vegna end-
urtek ég það, að ég er ekki að
vekja hjá yður ótta að óþörfu,
því hættan er mitt á meðal
vor. Og vér verðum að læra
af staðreyndunum, hvernig
vér eigum að haga oss.
Ég hef áður í öðru erindi
minst á höfund Kristilegu vís-
indahreyfingarinnar (Chris-
tian Science), frú Eddy, og
hræðslu hennar við það, sem
hún nefndi ranglega „skað-
vænt dýrasegulmagn“. Nú
ætla ég að segja yður sögu af
einni áhangenda hennar,
sem var ákærð fyrir að nota
þetta sama afl í eigin hags-
muna skyni. Sú kona hét frú
Ágústa Stetson, og sagan um
hana er á þessa leið:
Skömmu eftir að einn af
helztu foringjum kirkjufé-
lagsins sagði af sér starfi og
snerist opinberlega gegn því,
lézt kona hans. Sá orðrómur
lék á, að frú Stetson og nem-
endur hennar hefðu tekið sig
saman um að senda vesalings
konunni skaðvæna dýrasegul-
magnsstrauma. Önnur kona,
innan þessarar sömu kirkju,
var algerlega sannfærð um, að
frú Stetson hefði sent manni