Eimreiðin - 01.04.1938, Síða 32

152
GRÖNDALSMINNING
EIMREIÐI^
Faðir Benedikts Gröndals.
þeir tveir eiginleik-
ar hans hafi vald'
ið mestu um það
hve innilega sárt
vinum hans varð
um hann og svo
hitt, hve barnslega
óforsjáll hann vai'.
Hann var manna
fyndnastur — l,a®
þarf ég nú auðvit'
að ekki að tok*1
fram — og manna
lagnastur á þa® a^
gera sér og öðrun1
gleði af þvi, sem
í sjálfu sér voru
smámunir. ÞanmS
man ég, að ég sa
einu sinni óviðjat11
anlegt sendibréf fra
Gröndal hjá f>°r
steini Erlingssyni, sem byrjaði svona: „Nýlega kom ég 1 flUS
og heyrði talað um lím, sem limdi alt“. Bréfið var um gfel
lím og brotna glerskál, sem Gröndal átti.
Gröndal elskaði manna heitast islenzka tungu og sýndi hen111
ávalt virðingu, þótt hann hinsvegar ritaði og kvæði á hvaða
tungumáli sem honum sýndist, þegar það datt í hann. fig nial^
hve glaður hann varð þegar Benedikt Sveinsson yngri tók v
ritstjórn landvarnarblaðsins „Ingólfur“. Gröndal var lasin11’
en fór þó heim til Benedikts til þess eins að fullvissa sig 1111 ’
að nafni hans ætlaði ekki að fylgja sömu stafsetningu í 11 .
inu sem hinn fráfarandi ritstjóri, Bjarni Jónsson frá ^00
Un|)S
Gröndal kunni mjög vel að meta Bjarna, en stafsetningu
hataði hann af öllu hjarta. Og hann launaði Benedikt S'eliu
syni breytinguna með því að skrifa i „Ingólf" Smápistlo eí
Mývetning, skemtilega og meinlega kafla um hitt og P