Eimreiðin - 01.04.1938, Qupperneq 79

Eijireiðin
GLASIR
199
nijög lítill hluti af möguleikum jurtalíi's hér að veruleika orð-
mn- En ekki má þó gleyma því, að sumir þessir möguleikar,
SoiR að veruleika verða þar sem helstefnan rieður, eru hinir
^erlegustu, og áhrif jurtarinnar á mannlífið geta orðið hin
08urlegustu, eins og t. d. þegar risavaxnir sveppir, stórir sem
skógartré, gerast mannætur, festa við sig hvern mann sem ná-
^gt þeini kemur og fara með hann líkt og smájurt sú, sem
s°ldögg nefnist, fer með smáflugur þær og önnur örsmá kvik-
, ■l’ sem festast við blöð hennar. Ég hef áður minst á þessa
°gurlegu mannætusveppi, og rækilegast í grein sem heitir
‘ Eoresf in thc Beijond (um skóg á framlífslandi) og kom i
m>aritinu Light í apríl 1935. Er lýsingin á þessum ógurlegu
'°gum, sem stendur i bókinni A Wanderer in the Spirit Lands,
0 afar-merkileg, ekki sizt vegna þess, að hún her því alveg
'u-æðiega vitni, að framlífssaga þessi, sem er ein af þeim
^ ^amerkilegustu, sem ritaðar hafa verið, er ekki skáldskapur.
^mundurinn, sem fyrir samband við framliðinn, segir frá
el-pUm mannétandi „skógartrjám“, hefur svo auðsjáanlega
1 hugmynd um, að það eru sveppir (fungi) sem hann er
^sa, en slíkt er auðsætt hverjum þeim, sem dálitla þekk-
Sj^U *leíur i jurtafræði, og eigi einungis það, heldur má einnig
fcV'^ *lvaða flokks sveppa þeirra, sem hér á jörð vaxa, hinir
e&u uiannæturisar úr jurtariki annarar jarðstjörnu verða
Uie ^e^ast’ Ér slíkt furðulegt næsta, að á þennan hátt skuli
Ile^a/aera út þekkinguna á ríki sveppanna. Bókin, sem ég
fr. er rituð eitthvað hálfum mannsaldri áður en grasa-
k-m8ar vissu, að hér á jörðu eru til sveppategundir, sem eru
eins*tur likt og sóldöggin; var það uppgötvað 1910, og þó að-
þe^ 11111 sniásveppi og tilsvarandi dýrategundir að ræða. Dæmi
af fa’ Sem e8 hef hér bent á, sýnir tiltakanlega ferlega tegund
get;amvindu í jurtaríkinu, og að samband manns og jurtar
in r 0rðlð af allra óæskilegasta tagi. En ekki þarf neinn að
- n<1a sér, að fvrir lmmi að fá að revna slikt en bá.
sem
að fyrir aðra komi að fá að reyna slíkt en þá,
Uiisi- '*113 ^verast hafa lifað Segn því, sem rétt er, og allra
jj. ^Unnarlausastir hafa verið og grimmmastir gagnvart
lfendum sinum.