Eimreiðin - 01.01.1948, Qupperneq 52

40
EIMREIÐIN
„ÞAR GUL SlTRÓNAN GRÆR“
Var ég hinn ánægðasti með þessi málalok og taldi víst, að mér
mundi engin skotaskuld verða úr að kenna manninn: „Ungur,
ljóshærður maður á hæð við þig, grannholda og síhrosandi,
klæddur gráum fötum. — Þú bíður bara á stéttinni, unz fækkar“,
sagði Ásgeir. Jú, jú, ég mvmdi ekki hlaupa langt.
Morguninn eftir legg ég af stað, eftir að hafa falið Ásgeiri að
sjá um fjárráð mín og senda mér peninga suður eftir við og
við, og segir ekki af ferð minni, fyrr en ég kem til Genóva undir
nótt, því að lestin varð þrjá tíma á eftir áætlun.
Ekki er ég fyrr kominn út en að mér ræðst lieill her af burðar-
körlum, sem hrekja mig á milli sín, unz ég fæ slitið mig af þeim.
En slík er venjulega fyrsta kynningin af Suðurlandabúum.
Ég bíð á stöðinni, unz um fækkar. Loks sé ég ungum, ljós-
hærðum manni bregða fyrir frammi á stéttinni, þríf þá töskur
mínar og held í humáttina. Er ég á fá fótmál til hans, snarar
hann sér að blómarós, er þarna stendur, og heilsar henni með
svo miklum innileik, að ég þykist verða að nema staðar og bíða
þess með þolinmæði, að röðin komi að mér. Þyl ég lýsinguna
Ásgeirs, og kemur allt heim, eftir því sem ég frekast get séð.
Vonbrigði mín verða því mikil, er hann snýr sér við, gefur mér
hornauga og gengur hrott með stúlkunni. — Enn bíð ég, og ekk-
ert bólar á þeim eina rétta Lustig. Ég er dasaður af hitanum um
daginn, svangur og dauðsyfjaður, því að ég hafði verið á gleði-
móti nóttina áður með nokkrum löndum, og stóð sá Islendinga-
fundur fram í morgunsár.
Loks þrýtur mig þolinmæðina, ég fæ mér bíl og leita hófanna
um gistingu á nokkrum gistihúsum, en án árangurs. Dettur mer
þá í hug heimilisfang Haraldar áður: Pensione Grattacielo, Via
Fierchi 3, og ek þangað. Verður fyrst fyrir mér anddyri mikið
með skrá yfir íbúðirnar og tekst mér að stauta mig gegnum
hana, þótt skuggsýnt sé. Pensione Grattacielo er á sjöundu hæð.
Ég þríf töskur mínar, sökum þjófhræðslu, og læt bílstjórann
bíða, ramba inn í anddyrið, rekst fljótlega á lyftur, smokra mer
inn í eina og held til hæða.
Ég hringi á matsölunni, en enginn anzar, hringi aftur, en allt
á einn veg, hringi í þriðja og fjórða sinn, mikið og lengi, e°
allt við sama. Þá fer ég að berja, fyrst þrjú högg að kristinna
hætti, en fjölga þeim síðar og eyk að festu, og bylur við mikið.