Eimreiðin


Eimreiðin - 01.01.1948, Síða 59

Eimreiðin - 01.01.1948, Síða 59
eimreiðin „ÞAR GUL SÍTRÓNAN GRÆR“ 47 sem er lofsungin öllum borgum fremur fyrir fegurðar sakir. Raun- ar fannst mér ekki sérlega mikið til borgarinnar sjálfrar koma, en útsýn þaðan dásamleg. Úti á flóanum eru eyjarnar Procida, Iscliía og Capri, en Vesúvíus lireykist á sléttunni fyrir ofan borgina, fjöllóttur Sorrentoskaginn afmarkar flóann í suðri. Hér er eilíft vor, en hafgolan dregur úr hitanum, svo að vel er við unaudi, en blámi liimins og liafs og litaskrúð jarðarinnar auka a fegurðina. En Napólí er og hefur verið borg mikilla þjáninga. Styrjöldin befur sett svip sinn á liana og íbúa liennar. Mikill liluti verk- smiðjuhverfisins er í rúst, og kjör almennings verri en í nokkurri annarri borg, er ég lief kynnzt. Við förum víða um borgina, og alls staðar birtist liungurvofan í bki fólks, er skríður á fjórum og sleikir eins og hundar upp af götunni, það sem til fellst. Napólí hefur verið kölluð stórborgin með smábæjarbragnum. hef áður lauslega minnzt á götulífið í Genóva, en að því kveður btið samanborið við það, sem liér tíðkast. Það þyrmir yfir okkur, er við konnun í gamla bæinn. Þar eru ekki einungis búðir og 'mnustofur á götum úti, lieldur og „eldhús“ og „barnaherbergi“, ef svo má segja. Móðir hallar sér upp að húsvegg og gefur barni sinu brjóstið, en spölkorn frá henni er maður og kona að mat- leiða: Karlinn stígur litla smiðju, en kerla bograr yfir eldinum, fmrir upp úr dollu og setur á afliólfaða kassann, sem í senn er maiáhaldageymsla, búr, eldliúsborð og sæti. Eftir skamma stund er allt tilbúið. Kerlingin kallar á uuga sína, sem velta sér í hþverranum niðri í götuballinu, og svo er setzt að snæðingi. Hér er ekki um stríðsfyrirbrigði að ræða, beldur gamla lífs- 'aetti þeirra, er byggja liinar þröngu, slorugu gölur gömlu borg- arinnar. Við höldum áfram ferð okkar, og sama sagan endurtekur sig. j err3 er að leika á hljóðfæri á litlu torgi, þar sem fólk liefur laPpazt saman, en skækjurnar sveima veiðibráðar í kring, linippa 1 Híðamanninn og biðja hann að finna, hve þær séu góðar á að laka. Smátappar koma til okkar og bjóða systur sínar, og smá- telpur eru líka reiðubúnar að vinna sér inn aura. bað er komiu nótt, og við liöldum lieim úr þessu ríki stybb- Ullar. Við göngiun liinar dimmu, hlykkjóttu götur með varfærni.
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100
Síða 101
Síða 102
Síða 103
Síða 104

x

Eimreiðin

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.