Eimreiðin


Eimreiðin - 01.01.1948, Side 82

Eimreiðin - 01.01.1948, Side 82
70 EIMREIÐIN SÝN Þá varð hann alvarlegur á svipinn og sagði: „Það eru til margar konur, sem liafa ástæðu til að vera hryggar. Sumar eiga menn, sem ekkert vinna sér inn. Aðrar eiga menn, sem þykir ekkert vænt um þær. En þú gengur með grillu, gersamlega að ástæðulausu“. Þá varð mér ljóst, að sjálf blinda mín hafði orðið mér orsök til að öðlast óskeikula sýn inn í óumbreytanlega veröld. Já, ég fann, að það var satt, að ég var orðin öðruvísi en aðrar konur og að maðurinn minn mundi aldrei skilja mig. IV. Dagarnir liðu, tilbreytingar- lausir eins og áður. En svo gerð- ist sá atburður, að frænka mannsins míns kom að Iieim- sækja okkur. Það fyrsta, sem liún blaðr- aði út úr sér, eftir að hún sté inn fyrir þröskuldinn, var þetta: „Jæja, Kumó mín, mikið böl er það, að þú skvdir vera orðin blind! En þú mátt ekki láta það böl bitna á manninum þín- um. Þú verður að sjá um, að bann giftist annarri konu“. Það varð ömurleg þögn. Eng- inn sagði neitt. Hefði maður- inn minn rekið upp hlátur eða slegið þessu öllu upp í gam- an, befði rætzt vel fram úr öllu. En liann varð hikandi og stam- aði loks órólegur og aulalegur í bragði: „Heldurðu það virki- lega,------heldurðu virkilega, frænka, að rétt sé að tala svona?“ Frænkan skírskotaði til mín og sagði: „Hafði ég rangt fyrir mér, Kumó?“ Ég bló kuldahlátri. „Heldurðu, að það væri ekki réltara, að þú leitaðir ráða hjá öðrum en mér í þessu máli? Vasaþ jófurinn biður aldrei manninn, sem liann ætlar að ræna, um leyfi til að stela vvr vösum lians“, sagði ég. „Þú segir alveg satt“, sagði bún, mjúk á manninn. Heyrðu, Abinasb minn góði, við skuluin lala um þetta í einrúmi. Hvað segirðu við því?“ Eftir nokkra daga spurði Abinash, maðurinn minn, hana í viðurvist minni, livort bun þekkti nokkra stúlku af góðum ættum, sem bægt væri að fa til þess að lijálpa mér við bus- verkin. Hann vissi reyndar vel, að ég þurfti ekki neina aðstoð. Ég sagði ekki neitt. „Ó, það er til nóg af þeim » svaraði frænkan. „Ættingi minn einn á dóttur, nýkomna á gift' ingaraldur, og geðþekkari
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104

x

Eimreiðin

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.