Eimreiðin - 01.01.1948, Side 90

78
RADDIR
EIMREIÐIN
þeirn frá röngum skilningi, tel ég
ekki sterk. Menntaður maður, sem
vill eða telur sig þurfa að kynn-
ast þessu landi og þjóð, á jafn
auðvelt með það, hvað sem landið
heitir, en þótt ómenntað fólk (á
þessu sviði) geri sér þxr hug-
myndir, að hér búi Eskimóar og
bjarndýr, fyrst landið heiti þessu
voða nafni, trúi ég því ekki, að
saka muni héðan af, eins og mál-
um er nú komið. Væri hins vegar
til þess ætlazt, að fegurra(l) eða
óhræðilegra nafn gæfi fáfróðum
glæstari hugmyndir um landið og
þjóðina en jafnvel efni standa
til, gæti það talizt miður lieiðar-
legt, enda að mínu áliti óþarft.
Hafi landsins gamla nafn orkað
sem nokkurs konar hræða úti um
lönd, má vera að við eigum því
þá einnig noklcuð að þakka, með
því að vel gat svo farið og getur
jafnvel enn, að eitthvert annað
nafn hefði þá lokkað til ásælni,
sem olckur liefði geðjast miður
vel að, þegar til kom. Þeir, sem
á það trúa, munu því vilja lofa
gamla nafninu að njóta þess og
halda því framvegis.
Ef eitthvað ber að gera í þessu
efni, aulc þeirrar landkynningar,
sem orðið hefur óvart gégnum ný-
afstaðið hernám, landkynningu
olckar ágætu söngmanna, íþrótta-
manna, rithöfunda og margs kon-
ar sendimanna til ýmissa landa,
held ég að mest lægi á að reyna
að lcoma því til leiðar, að þær
þjóðir, sem annars geta íslands að
nokkru í kennslubókum sínum,
fari þar með rétt mál og þar
næst þá með fleiri orðum en tíðk-
ast hefur, og ennfremur reyna að
vinna að þvi, að okkar sé þá á
sama hátt getið, víðar en nú er,
meðal þeirra þjóða einkum, er
við höfum eitthvað saman við að
sælda.
Nafnbreyting ein myndi liafa
lítið gildi, en tækist hitt, sem áður
er getið, mundi það nægja. Með
breyttu nafni mætti þó ef til vill
bægja þeim voða frá þjóðinni að
nokkru, að fáfróðir útlendingar
(um okkar liagi) álíti okkur Eski-
móa, búandi meðal bjarndýra inn-
an um eilífan hafís, en fyrirbyggði
á engan liátt allan annan hugsan-
legan misskilning. S. E.
KONUNGSKVÆÐI.
Eins og mörgum er kunnugt,
hefur Helgi Valtýsson, rithöfvnd-
ur á Akureyri, allmikið ort á
norsku, bæði fyrr og síðar, og á
hernaðarárunum flutti hann
kvæði eftir sig á norsku á sam-
komu, sem Akureyrardeild Nor-
ræna félagsins liélt Norðmönnum
þeim, flóttamönnum, hermönnum
og öðrum, sem þá voru staddir
á Akureyri. Kvæðið hét „DEN
SYTTENDE MAI 1942“ og fékk
ágætar viðtökur á samkomunni.
Hann orti og afmæliskvæði a
norsku til Hákonar, konungs Nor<>-
manna, er liann varð sjötugur
liinn 3. ágúst 19)2, og flutti þuó
á norskri samkomu á Akureyri þa
um sumarið.
Hinn 3. ágúst í fyrra, er Hákon
Noregskonungur varð 75 ára, orti
Helgi kvæði það, sem þá frosgð
liefur hlotið að vera lesið upp *
afmælisveizlu Noregskonungs 1
Oslóarhöll lians af sjálfum Ólaf1
ríkisarfa og þó án vitundar höf-
undar, sem sendi að vísu kvæ'ov
sendiherra %Norðmanna hér, sem
er gamall nemandi höfundarins