Eimreiðin - 01.07.1957, Blaðsíða 33

Síðasia
stiiíulin.
Götumynd
frá Barcelona
eftir Jón Dan.
IJað er einhver, sem stelur frímerkjunum mínum. í morg-
Un sótti ég tvö bréf til mín í pósthúsið, og þegar ég fór út
borða, skildi ég þau eftir. Frímerkin voru horfin, er ég
0ln aftur, einhver hafði klippt þau af umslögunum af mestu
Vandvirkni.
Gðrum þræði er ég feginn. Ég var næstum því farinn að
afda, að Barcelonabúar væru óskeikulir, óaðfinnanlegir og
u ^komnir. Þessi frímerkjaþáttur gefur til kynna, að þeir séu
mannlegir líka, meira að segja breyskir. Ég verð léttur í skapi,
trú
nnnni á mannkynið er borgið um sinn.
Ér það nokkur furða, þó mér þættu Barcelonabúar óhugn-
^nlega fullkomnir? Hér eru vínbúðir eins og mjólkurbúðir
mia, og húsfreyjur og unglingar streyma úr öllum áttum
Ueð koppa og kirnur til áfyllingar. Einn lítra takk og tvo
Ula takk. Enginn fullur.
, annarri hverri búð er vín til sölu, allt frá léttum borð-
^Urn UPP * þrælsterkar timburmannaveigar. Á hverju götu-
frá
búð
er krá, þar sem tugir manna sötra í sig áfengi án afláts
morgni til — morguns. Verkamaðurinn kemur inn í vín-
n^eð bitann sinn og fær glas af hvítvíni í kaffistað, á
Sötubar einum drekkur fólk ekki annað en Vermouth með