Ægir - 01.09.1950, Qupperneq 4

178
Æ G I R
sem þær snerta ekki það efni, sem hér er
tekið til meðferðar, en það er sjávarút-
vegurinn 1949.
Með lögum um dýrtíðarráðstafanir vegna
atvinnuveganna, sem samþykkt voru á Al-
þingi í desember 1948, var bátaútveginum
tryggt sama verð á fiski fyrir árið 1949 og
verið hafði árið 1948. Var það sem hér
segir (pr kg, og miðað við slægðan fisk með
haus):
Þorskur, ýsa, langa, sandkoli . . kr. 0.65
Karfi, keila og ufsi .................. — 0.25
Steinbítur....................... — 0.45
Skarkoli og þykkvalúra:
I. 1% lb. og þar yfir........ — 1.80
II. % lb. til 1% lb.......... — 1.50
III. 250 gr. til % lb......... — 1.10
Heilagfiski undir 15 kg.......... — 1.80
Stórkjafta, langlúra, grálúða .. — 1.00
Háfur ................................. — 0.20
Var sama verð fyrir fiskinn, hvernig sem
hann var hagnýttur.
Til þess að tryggja þeim aðiluin, sem
verkuðu fiskinn, að þeir gætu greitt ofan-
nefnt verð, var með fyrrgreindum lögum
tryggt ábyrgðarverð á söltuðum og frystum
fiski, en langsamlega mestur hluti fisks-
ins var hagnýttur á þann hátt. Verð það,
sem tryggt var á þennan hátt, var hið sama
og árið áður. Fyrir frystan fisk kr. 1.33 á
enskt pund (453 g) af þorskflökum með
roði vafin í pergamentpappír, 7 lbs. hver
pakki. Verð á öðrum fisktegundum og
þorski í öðrum umbúðum var svo í sam-
ræmi við þetta grunnverð á þorskflökunum-
Á saltfiski var verðið kr. 2.25 pr. kg af ó-
verlcuðum fiski nr. I, en samsvarandi verð
á öðrum gæðaflokkum og tegundum.
En auk þessa ábyrgðarverðs var greitt
vegna freðfisksins hluti af geymslukostn-
aði hans, eða kr. 25.00 á hverja smál. mán-
aðarlega.
Vegna saltfisksins var greitt gjald vegna
rýrnunar á honum, er fór eftir því hversu
lengi fiskurinn var geymdur. Nam gjald
þetta 4%% fyrir fyrsta geymslumánuð
saltfisksins, en fór síðan lækkandi niður
í 1% eftir fjórða geymslumánuðinn.
Var þetta hvort tveggja, geymslukostnað-
urinn vegna freðfisksins og rýrnunargjald-
ið vegna saltfisksins, til allmikilla bóta