Ægir - 01.09.1950, Síða 35

Æ G 1 R
209
dagar, en hafði verið 13 966 dagar árið 1948,
og var þá hærri en hann hafði verið nokkru
sinni fyrr. Meðalúthaldstími allra skipanna
var því 259 dagar, en séu gömlu togararnir
ekki reiknaðir með, en úthaldstimi þeirra
var aðeins 124 dagar að meðaltali, þá verð-
ur úthaldstími hinna nýju skipa 290 dagar
að meðaltali. Verður það að teljast allgóður
úthaldstími, einkum ef tillit er tekið til þess,
að af hinum nýju sldpum komu 5 ekki
fyrr en nokkuð var liðið á árið, og voru
því ekki gerð út nema hluta af árinu.
Togararnir stunduðu nú aðallcga ísfisk-
veiðar eins og undanfarin ár. Að tveimur
skipum undanskildum stunduðu öll skipin
þessar veiðar einhvern hluta ársins og flest
þeirra eingöngu. Tala ferðanna var 436 eða
70 færra en árið áður. Svarar það til þess,
íið 9V2 ferð lcomi á hvert skip að jafnaði.
l'ala úthaldsdaga á ísfiskveiðunum var
11 587 á rnóti 13 776 árið áður, þannig að
að meðaltali kemur á hverja isfiskferð 26.6
dagar, en 27.2 árið 1948.
Samanlagt andvirði þess fisks, sem tog-
ararnir fluttu út á ísfiskveiðunum, var
£ 4 020 453, og var það £ 800 þús. minna
en árið áður, cða því sem næst. Þá hafði
söluupphæðin verið hærri cn nokkru sinni
iyrr. í þessu sambandi er rétt að geta þess,
að hér er um að ræða brúttó upphæð, sem
skipin hafa fengið fyrir fiskinn, en langt
er frá, að allur sá gjaldeyrir, sem þannig
fæst, komi til landsins. Allverulegur hluti
af honum, og scnnilega ekki langt frá helm-
ingi, fer til þess að greiða kostnað við lönd-
Un fisksins, tolla og önnur gjöld og svo til
þess að greiða kostnað skipsins vegna dval-
ar í erlendri höfn, vistir og annan útbúnað
fil skipsins.
Til síldveiða fóru nú einungis 3 skip, hin
soniu og árið áður, öll úr flokki hinna gömlu
skipa. Var samanlagður úthaldstimi þeirra
aðeins 133 dagar á rnóti 163 árið áður og
veiðin aðeins 3781 mál og tunnur á móti
3951 máli og tunnum árið áður. Kom afla-
lu'esturinn á síldveiðunum að sjálfsögðu
cldd síður hart niður á togurunum en öðr-
u® skipum.
Sallfiskveiðar stundaði ekkert skip á ár-
inu. Árið 1948 höfðu verið farnar 2 saltfisk-
vciðiferðir og mjög stuttar, eða samtals að-
eins 27 dagar. Getur varla heitið, að togar-
arnir hafi stundað saltfiskveiðar svo nokkru
hafi numið nú um mörg undanfarin ár, en
þó voru á árinu 1947 farnar 39 saltfisk-
veiðiferðir, og var samanlagður úthaldstími
488 dagar. Hins vegar var saltað nokkuð af
togarafiski, en sá liskur hafði verið ísaður
um borð og var ekki saltaður fvrr en eftir
að honum hafði verið skipað upp. Þessi
fiskur hafði verið ætlaður til útflutnings í
is, en var skipað upp hér til söltunar vegna
þess að ísfiskmarkaðirnir hrugðust. Þessi
veiði er færð undir heitið önnur veiði í töfl-
unni, og er talið, að 27 skip alls hafi stund-
að þcssa veiði skemur eða lengur í saman-
lagt 725 daga.
Samanlagt lifrarmagn togaranna bæði á
ísfiskveiðum og öðrum veiðum var að þessu
sinni 66 801 fat á móti 79 480 fötum árið
áður, en þá var lifraraflinn hærri en hann
hafði verið nokkru sinni fyrr. Hefur lifr-
armagnið minnkað hlutfallslega meira held-
ur en aflamagnið gæti gefið til kynna, en
það stafar af þvi, að tiltölulega meira aflað-
ist nú af þeiin fisktegundum, sem úr fæst
minni lifur, svo sem t. d. karfi og steinbítur.
Heildaraflamagn togaranna yfir árið varð
nú heldur minna en árið áður, eða 165 250
smál. á móti 173 035 smál. Að aflamagnið
var þetta minna á sér þó þá skýringu, að
vcrkfall var á logaraflotanum cinmitt um
hávertíðina, í febrúar og marzmánuði. Mun
ekki fjarri lagi að ætla, að vegna verkfalls-
ins hafi aflinn orðið að minnsta kosti 12 000
smál. minni en ella hefði orðið, og kemur
þá í ljós, að aflamagnið hcfur raunverulega
orðið heldur meira en árið áður, ef verk-
fallstiminn er dreginn frá. Má segja, að það
hefði ekki heldur verið óeðlilegt, þótt afla-
magnið hefði orðið eitthvað lítils háttar
meira, þegar tillit er tekið til þess, að við-
hót varð við togaraflotnnn á árinu, sem nam
5 nýjum togurum, cnda þótt útgerð hinna
gömlu togara væri liins vegar töluvert minni
en þá.