Ægir - 01.09.1980, Síða 11

f^utvegsins UPP' Þar l'l stofnarnir hafa verið
yggðir upp á ný og samhliða berst sjávarútvegurinn
sJalfur í bökkum, með minnkandi tekjum hjá þeim
sem við hann vinna.“
Peningar ríkisins væru þó ekki einvörðungu
n°taðir til að halda lífi i sjávarútveginum sem slík-
um. Fiskimálastofnunin væri stöðugt að leita eftir
Pukifærum í fiskveiðum og framleiðslu til að veita
etn 0g öruggari atvinnu í sjávarútveginum. Fiski-
ttálastofnunin hefði staðið fyrir því að þróa kol-
■ttunnaveiðarnar við Skotland og Færeyjar þegar
S'ldin brást og mikil nauðsyn var á að finna aðrar
lölr °g nýja fiskstofna til að veiða í staðinn.Þess-
Uni tilraunum og rannsóknum í þágu sjávarútvegs-
lns vasri haldið áfram og sem stæði væri t.d. verk-
suuðjutogari að reyna fyrir sér með nýtt kolmunna-
r°ll og frystitogari að veiðum í hafinu úti af Norður-
°regi og væri þar unnið að tilraunaframleiðslu á
01munnaflökum og marningi. Kolmunnastofninn
Væri ®e^sist°r °8 8eng> mikið um landhelgi Noregs,
Þar væri að finna víðáttumikil átusvæði handa
°num. T.d. hefði stór hluti af kolmunnaveiði
ussa, sem var 666.000 tonn á s.l. ári, verði tekinn
nuðum, sem nú tilheyra Noregi. Nýir markaðir
-r u að koma fram til að hægt yrði að veiða kol-
HtUnna til manneldis, þannig að þessar veiðar gætu
10 fjárhagslega eftirsóknaverðar fyrir norska
"skimenn.
Síðan vék Hallstein Rasmussen að fiskiræktar-
^lum og sagði m.a. að það væri sá atvinnuvegursem
^ Star von'r væru nú bundnar við, og gífulegur
8' væri fyrir honum meðal landsmanna. Þetta
!fri atvinnug
ðíorð]
stund
^ -'■■■uiugrein þar sem náttúran hefði gefið
°rðmönnum nær fullkomnar aðstæður
Pa
til að
■\a ^ nær aiissta®ar nteðfram ströndum landsins.
h r»nsr>icna ' °g tilraunastöðvar þeirra í fiskirækt
að h^ Vaiciti m’kla athygli víða og heppnast það vel,
að Væru a® staðaldri fullar af gestum allsstaðar
^ð lokum fór Hallstein Rassmussen nokkrum
arvUlP Um að meiri vöruvöndunar væri þörf í sjáv-
hv e?lnum og sagði það skömm að svo að segja á
v erjUm degi væri dýrmætur fiskur eyðilagður
þarna kæruleysis, bæði til sjós og lands, af þeim sem
fyrj ættu mest undir sjálfir. Noregur hefði orð á sér
slak ■ ^ramieiÞa fyrsta flokks fisk og í engu mætti
ga>a 3 ^eim kr°fum sem í gildi væru, heldur hið
k stæða. Vinna ætti að því að þeir fiskimenn sem
Verð^11 iancii me® fyrsta flokks fisk fengju hærra
auka Cn ^nir’ °® Þar með myndu gæðin sjálfkrafa
Næstur tók til máls sjávarútvegsráðherra Norð-
manna, Eivind Bolle. Fjallaði hann um alþjóðlega
stöðu sýningarinnar almennt og taldi að allar áætl-
anir fyrir þessa árs sýningu hefðu verið nokkuð
seint á ferðinni, sérstaklega þar sem allmargar aðrar
alþjóðlegar sýningar hefðu verið haldnar í öðrum
löndum og þar af leiðandi hefði um tíma verið álitið
tvísýnt um að þátttaka yrði næg. En þessi ótti hefði
ekki átt við rök að styðjast eins og sjá mætti og nú
væri bara að vona að sýningin fengi jafngóða
aðsókn áhorfenda og hún hefði notið meðal þeirra
er sýndu. Frá því að fyrsta Nor-Fishing alþjóðlega
fiskveiðisýningin var haldin 1960 og þar til í dag,
hefðu orðið meiri og stórstígari tækniframfarir en
nokkru sinni fyrr eða síðar á jafnlöngu tímabili í
sögu sjávarútvegsins. Ætti þetta við um allt sem við-
kæmi tækni og sjálfvirkni og e.t.v. ætti þar stærstan
þátt rafeindatæknin til að finna og veiða fisk. Talið
væri af mörgum, að tæknileg þróun á þessu sviði
hefði náð það langt, að frá einni fiskveiðisýningu til
annarrar - sem er aðeins 2 ár - væri ekki að vænta svo
mikilla framfara að það eitt út af fyrir sig réttlætti
að halda þær með þetta stuttu millibili. Á hinn
bóginn mætti þó halda því fram að veiðitækninni
hafi fleygt það mikið fram og væri orðin svo
fullkomin að mesta vandamálið væri orðið að
vernda fiskstofnana gegn ofveiði, en þarna kæmi
fram hin mikla þörf fyrir að fara nýjar leiðar og m.a.
að þróa ný og veiðihæfnari veiðarfæri, þannig að
ungfiskinum yrði hlíft meira í framtíðinni en verið
hefur.
Hvort þörf væri á slíkri sýningu sem þessari annað
hvert ár, yrðu þeir sem sýndu sína framleiðslu hér að
skera úr um, en takmarkið væri fyrst og fremst að
þetta væri sölusýning fyrir alla þá sem þátt tækju í
henni. Ályktunin sem dregin yrði af þessari sýningu
á þessu stigi, væri sú, að hans áliti, að mikil þörf
væri fyrir slíka sýningu annað hvert ár.
Hvað sjávarútveginum viðviki, þá væri útlitið síst
skárra á þessu ári en s.l. ár, þvert á móti. Árið í ár
mundi fyrirsjáanlega verða eitt af erfiðustu árum í
sögu norsks sjávarútvegs. Hin stöðugt vaxandisókn
og samkeppni um fiskstofnana hefði leitt til þess að
flestallir fiskstofnar innan norsku landhelginnar
væru fullnýttir og sumir ofnýttir. Þar af leiðandi
væri það af illri nauðsyn að stjórnvöld hefðu innleitt
margskonar veiðitakmarkanir á nær öllum sviðum
fiskveiða. Það leiddi aftur af sér þörf fyrir stöðugri
árvekni stjórnenda og umfangsmeiri hafrannsóknir.
Að síðustu kvaðst Eivind Bolle vonast til að þær um-
ræður, sem fram færu á ráðstefnu þeirri er haldin
ÆGIR — 459