Ægir - 01.09.1980, Qupperneq 19

ræðum við Mustard menn kom fram að þeir töldu
föalástæðuna á sínurh tíma fyrir því að íslendingar
hættu
notkun beitningarvélasamstæðu þeirra vera þá.
a ekki hefði verið séð nægilega vel fyrir varahlutum
viðgerðarþjónustu. Nú væri nýr umboðsmaður
°minn til skjalanna á íslandi og úr þessu myndi
'erða bætt, nú vantaði ekkert nema pantanir þaðan.
n því miður. til þessa hefði engin borist, þrátt fyrir
- n°rskur línubátur hefði verið sendur gagngert til
siands fyrir nokkrum mánuðum og allmörgum
muskipstjórum boðið í sýningarferð með honum.
ngm viðbrögð, engar pantanir.
Mikil gróska er um þessar mundir i öllum at-
^nnugreinum sem framleiða fyrir og þjóna á ein-
vern átt fiskeldinu í Noregi. Eftirspurn manna að
a leyfi fyrir og komast í aðstöðu til þess að setja
UPP fiskeldisstöðvar er geysileg, enda eftir miklu að
‘ ægjast og eru uppgripin slík hjá þeim sem lagt
. a/a stund á fiskeldi þar síðastliðin ár, að með
u 'kindum er og ekki of djúpt í árinni tekið að líkja
Pv i við að þeir er það stunda hafi hitt águllæð. Tölu-
Vert bar á framleiðendum margskonar varningsfyrir
lskeldi á sýningu þessari og greinilegt að þetta er
°röinn allöflugur iðnaður. Af fiskbúrum voru
S'ndar margar gerðir og stærðir. en það sem einna
^esta athygli vakti var staðlað fiskbúr sem „Jamex
ndustri A/S“ framleiðir. Búr þessi samanstanda
- 'rleitt af fjórum einingum, sem hver um sig er
, xmetrar og 8 metra djúpar. Er gert ráð fyrirað
Þessi fjögur búr framleiði allt að því 100 tonn af
lski á ári og kostar samstæðan 135.000 N.kr.
Lokaorð:
^egar heimamenn er þarna sýndu, voru inntir
? l'r Því hvernig viðskiptin við ísland gengju um
Pessar mundir, voru þeir yfirleitt frekar daufir í
a kinn og vildu kennar þar um, að deilan milli
sara frændþjóða um Jan Mayen hefði leitt til
ss- að fslendingar væru yfirleitt tregari til við-
a
mYndi
þes
þes
shipta og versluðu ekki jafnmikið við þá og annars
i. vera. Enda þótt reynt væri að útskýra fyrir
^eirn- að sem stæði væri lítið um fiskiskipasmíðar
s|rir °kkur þar sem flotinn væri þegar orðinn alltof
°.r wiðað við fiskgengd við ísland, og því endur-
v'JUnar ekki þörf í sama mæli og verið hefði, þá
0ru þeir ekki alveg tilbúnir að taka þá skýringu
jr° a °g gilda, en klifuðu áfram á Jan Mayen. í
^ekari viðræðum við Norðmenn almennt um Jan
aVen málið og þó sérstaklega þá sem eitthvað
ru viðriðnir sjávarútveg, virtust allir vera á einu
a 1 Um það, að fslendingar hefðu fengið allt sem
þar var um að ræða og við farið fram á varðandi
veiðar og réttindi á þessu svæði, en þeir ekkert.
Voru margir allreiðir út í stjórnmálamenn þá sem
með þessi mál höfðu að gera og álitu að þeir hefðu
verið alltof linir í viðræðunum við okkur. Þar sem
þessi skilningur á málinu var svo almennur með
Norðmönnum, þá verður ekki önnur ályktun af því
dregin en sú, að fjölmiðlar í Noregi hljóta að hafa
matreitt þetta mál eitthvað kryddað fyrir þjóðina.
Deild Tæknistofnunar
sjávarútvegsins í Þrándheimi
Meðan Nor-Fishing fiskveiðisýningin stóð yfir
var erlendum gestum Norska útflutningsráðsins
boðið að heimsækja Tækniháskólann í Þrándheimi
sem hefur aðsetur í útjaðri bæjarins, þar sem kallað
er Tyholt. Innan vébanda háskólans er ein deild
Tæknistofnunar sjávarútvegs Noregs, eða eins og
það er nefnt á norsku, Fiskeriteknologisk Forskn-
ingsinstitut, sem er skammstafað FTFI og gengur
almennt undir þeirri skammstöfun. Tæknistofnun
sjávarútvegsins hefur svo aftur deildir starfandi í
Tromsö og Bergen. Sú deild FTFI sem starfrækt er
innan Tækniháskólans í Þrándheimi hefur með að
gera allar rannsóknir er varða fiskiskip, veiðar-
færatækni, öryggismál sjómanna og orkusparnað
við fiskveiðar. Við Tækniháskólann hefur verið
byggð upp ein af helstu miðstöðvum sjávarrann-
sókna í heiminum og er þetta geysiyfirgripsmikil
stofnun. Enda þótt á þeim tíma sem uppbygging
Tækniháskólans stóð yfir hafi verið tímabil mik-
illar kreppu í skipabyggingum og siglingum hjá
Norðmönnum, þá gerðu menn sér glögga grein fyrir,
að framtíðarþörfin fyrir slíka stofnun var mikil
varðandi allt sem viðvék sjávarrannsóknum og þar
með skipaiðnaðinum, sjávarútveginum og olíubor-
unum á hafsbotni.
Alls starfa hjá FTFI um 72 manns (árslok 1979),
þar af eru um 20 að jafnaði við störf í deild þeirri
sem tilheyrir Tækniháskólanum í Þrándheimi.
Aðalmarkmið FTFI er að móta og þróa sjávarút-
vegsrannsóknir á öllum þeim sviðum sem almennt
finnast innan þessarar atvinnugreinar og ber stofn-
unin ábyrgð á að niðurstöður rannsókna þeirra séu
aðgengilegar fyrir alla er hlut eiga að máli og að
þær komist í hagnýta notkun sem fyrst. Allt frá þeim
tíma þegar FTFI var sett á stofn 1973 hefur aðal-
áherslan verið lögð á hagnýtar rannsóknir og þróun
á aðferðum og tækni sem hugsanlega gæti orðið
sjávarútveginum til framdráttar.
ÆGIR — 467