Ægir - 01.03.1982, Blaðsíða 20

Fjöldi
veiddra
veiddra
veiddra
Fjöldi
veiddra
Fjöldi
veiddra
veiddra
Fjöldi
veiddra
veiddra
Mynd 3. Laxveiði í nokkrum ám norðaustan- og austanlands frá 1974. 7 kg laxi = laxi > 7 kg hefur alls staðar verið slepP1
í Laxá í Aðaldal.
ne
86% seiðanna 3ja ára og yngri, 1977 15%, 1978
18% og 1979 46%. Gönguseiðaárgangurinn frá
1976 hefur skilað mestum afla sem þekktur er í
Vopnafjarðaránum, smálaxi 1977 og stórlaxi 1978.
Aflabrögð í nokkrum öðrum ám noraustan- og
austanlands frá 1974 eru sýnd í mynd 3. Sjá má
að samhengið milli smálax og stórlax ári síðar er
misgott. Sé litið á heildina er erfitt að sjá að hlutur
stórlax í afla hafi minnkað, sumstaðar er hann
vaxandi (Sandá t.d.).
Túlkun á niðurstöðum úr Vesturdalsá,
Selá og Hofsá
1. Sterk fylgni er milli smálaxaafla og stórlaxa-
afla ári síðar í Vopnafjarðarám timabilið
1969—1981.
2. Ekki er unnt að merkja að hlutur stórlax í afla
hafi farið minnkandi allra síðustu ár.
3. Sé þetta rétt þá þýðir það að dánartala laxa
síðara árið í sjó hafa verið söm og jöfn allt
tímabilið.
Við skulum athuga nánar rökin fyrir þessarj
&
ke1”'
ustu fullyrðingu. Fjöldi veiddra smálaxa sem
ur úr gönguseiðahóp er Fr F, = N, • s, ri’ ^
sem N, táknar fjölda gönguseiða sem ætla að ' ,j
1 ár í sjó, s, er lifitala þetta fyrsta ár (þ.e. sa .j
seiða sem er lifandi að ári liðnu) og r, er sa
sem veiðist í ánni (veiðnistuðull). í seiðahóp11^
eru einnig seiði sem ætla að vera tvö ár í sjó og % f
stórlax (F2) ári síðar. Fjöldi þeirra er N2 (r ^
heildarfjöldi sem gengur út — N,). F2 = N,
s2 • r2, þar sem s2 er lifitalan síðara ár sjávar
arinnar og r2 er veiðnistuðull stórlaxanna. BU1
að sýna að hlutfallið
væri stöðugt (konstant). Fyrsta árs lifistuðuli'11 ^
kemur fyrir bæði í nefnara og teljara og stytt'
Eftir stendur:
124 —ÆGIR
J