Ægir - 01.11.1982, Síða 19

framan, var að mestu kostuð af einstökum hrepp-
Uri> einstaklingum og Fiskifélagi íslands. Lands-
sjóður styrkti gæsluna lítilsháttar, en því fór fjarri
að hún gæti á nokkurn hátt talist á vegum lands-
stíórnarinnar. Var það í sjálfu sér eðlilegt. Hin
e'ginlega landhelgisgæsla þessara ára var í höndum
^ana og tilraunir íslendinga aðeins lítilsháttar við-
ðót við hana.
Þegar kom fram á annan tug þessara aldar mun
fkstum hugsandi mönnum á íslandi hafa verið
°rðið ljóst, að ætti gæslan að verða fullnægjandi
yrðu landsmenn að taka hana í sínar eigin hendur
að mestu eða öllu leyti. Til þess að svo mætti verða
Vrði landið hins vegar að eignast vel búin skip og
tau kostuðu meira fé en landssjóður gat reitt fram
fyrirvaralaust. . .
Af þessum sökum var það, að þegar alþingi om
saman sumarið 1913 flutti sr. Sigurður Stefánsson
' vigur, þingmaður ísfirðinga, frumvarp til laga
um stofnun Landhelgissjóðs íslands. I framsogu-
rmðu sinni benti hann á, að þótt fiskveiðar he u a
Ur>danförnum árum færst allmikið út fyrir land-
helgi með tilkomu botnvörpuveiða væru þo enn
stundaðar miklar veiðar innan landhelgi og
margir, sem fest hefðu mikið fé í vélbátaútgerð,
Sttu allt undir því að geta áfram sótt á þau mið,
Sem innan landhelgislínunnar væru. Kvaðst flutn-
*ngsmaður telja allan þingheim sammála um nauð-
syu þess að verja landhelgina, svo mjög sem vél-
^útaútvegurinn ætti afkomu sína undir því, og
Sagði síðan:
>>Til þessa höfum vjer ekki þótt svo efnum
búnir, að vjer gætum tekið landhelgisvarnir
vorar að oss. Danir hafa, sem kunnugt er, haft
bmr á hendi og notið hlunninda frá oss í stað-
>nn. Þeir mega veiða hjer í landhelginni sem
lundsins eigin börn, og þeir hafa auk þess fengið
nokkurt fje fyrir. En þessi vörn þeirra hefur alla
tíð verið ófullkomin og ófullnægjandi, og hún
verður það æ því meir sem botnvörpuútvegur-
inn vex. Jeg hef enga trú á því, að Danir vilji
leggja fram meira fje til þessara varna, en þeir
bafa gert til þessa. En þá liggur fyrir sú spurn-
mg, hvort vjer eigum enn árum saman að horfa
UPP á það, að grunnmiðum vorum sje spillt án
tess að hefjast handa til þess, að ljetta af land-
'nu slíkum ófögnuði. Mjer finnst þingið ekki
geta lengur hlýtt allsendis aðgerðarlaust á hinar
sáru kvartanir þjóðarinnar eða sjómannastjett-
Sigurður Stefánsson, alþingismaður
frá Vigur.
arinnar um veiðispellin í landhelgi vegna ónógr-
ar landhelgisvarnar; það hefur oft verið sagt, að
það mætti koma þessum vörnum við á ódýrari
hátt, en Dönum hefur tekizt. En löggjafarvald-
ið hefur aldrei gert neitt verulegt í þessu efni nje
hafizt handa til að taka að sjer varnirnar. Af
þessum ástæðum, sem nú eru taldar, hef jeg
leyft mjer að bera frumvarp þetta fram fyrir
hina hv. deild.“3Z
Frumvarpinu var vísað til nefndar og síðan var
það samþykkt nær óbreytt sem lög frá alþingi.
Lögin voru svohljóðandi:
„Lög um stofnun landhelgissjóðs íslands.
(Samþykkt í Ed. 18. ágúst).
1. gr.
Af sektarfje fyrir ólöglegar veiðar í landhelgi
skal stofna sjóð, er nefnist Landhelgissjóður
íslands.
2. gr.
1 sjóð þennan renna 2/3 sektarfjár fyrir ólögleg-
ar veiðar í landhelgi að meðtöldum 2/3 netto
andvirðis fyrir upptækan afla og veiðarfæri
eftir að lög þessi öðlast gildi.
3. gr.
Til sjóðsins leggur og landssjóður 5000 krónur á
ári, er telst með árstekjum hans.
ÆGIR — 579