Tímarit lögfræðinga - 01.08.1987, Qupperneq 7

rniAitií—w
Lö(.iiti:m\<.A
1. HEFTI 37. ÁRGANGUR ÁGÚST 1987
ER TÍMABÆRT
AÐ BREYTA TILHÖGUN LAGANÁMS?
Undanfarin ár hefur lítið verið rætt meðal lögfræðinga um laganám við Há-
skóla íslands og hvernig þvl beri að haga. Þetta sinnuleysi vekur nokkra furðu
í Ijósi þeirra öru breytinga sem orðið hafa á islensku þjóðfélagi, ekki síst hin
allra síðustu ár.
Eitt af því, sem gerst hefur, er að dönsk áhrif á íslenska löggjöf hafa farið
þverrandi, svo sem eðlilegt er. Af þeim sökum er íslensk lögfræði orðin mun
sjálfstæðari fræðigrein en áður var. Það, sem skiptir þó enn meira máli, er að
íslensk lögfræði hefur með tfmanum orðið æ meiri að umfangi. Á hverju ári
bætist við fjöldi nýrra laga svo og nýjar úrlausnir dómstóla og stjórnvalda.
Undirrótin að þessu er að sjálfsögðu sú bylting í öllum þjóðfélagsháttum,
sem orðið hefur hér á landi á þessari öld. Störf lögfræðinga eru orðin mun
fjölbreyttari en áður tíðkaðist og sífellt bætast við ný svið, þar sem lögfræð-
inga er þörf. Samhliða þessu hafa samskipti okkar íslendinga við aðrar þjóðir
orðið æ nánari. Sívaxandi hluti fslenskra lögfræðinga verður nú f daglegum
störfum að hafa samskipti við starfsbræður í öðrum löndum, ekki aðeins
á Norðurlöndum, heldur meira og minna um allan heim. Þá má ekki gleyma
þeirri byltingu, sem orðið hefur á sviði fjarskipta og tölvutækni, en þetta
tvennt setur þegar mark sitt á störf lögfræðinga sem annarra.
Allt þetta bendir til þess að þörfin fyrir sérhæfingu fari vaxandi meðal fs-
lenskra lögfræðinga. Eflaust eru skiptar skoðanir um ágæti þeirrar þróunar,
en engu að síður verður hún ekki stöðvuð hér fremur en annars staðar. Fram
að þessu hefur laganám við Háskóla Islands fyrst og fremst miðast við að þeir,
er námið stunda, öðlist alhliða þekkingu á helstu greinum lögfræðinnar, en
minni áhersla hefur verið lögð á að menn geti sérhæft sig á einstökum svið-
um. í Ijósi þess, sem að framan greinir, er rétt að velta því fyrir sér hvort ekki
sé tímabært að breyta þessu þannig að áhersla verði lögð á meiri sérhæfingu
í laganámi. I því skyni að örva umræður um þetta efni langar mig til að varpa
fram nokkrum hugmyndum um breytingar á laganáminu, er stefna í þessa átt.
1