Tímarit lögfræðinga - 01.09.1997, Síða 5

standi sína plikt.
Dómarar koma hér lítið við sögu svo sem við mátti búast. Þeirra starf er ekki
fræðimennska þótt iðulega þurfi þeir að styðjast við fræðirit. Þó er í hópnum að
finna fjóra dómara og einn sem látið hefur af störfum. Er sá Ármann Snævarr
sem ekki lætur deigan síga. Ekki er úr vegi að geta þess að tveir þessara dómara
fengu stutt launuð námsleyfi og gáfu út hin þörfustu rit að þeim loknum. Að-
gangur dómara að launuðum námsleyfum þyrfti að vera mun greiðari en nú er.
Það myndi skila sér með sama hætti og hér er greint frá.
Þá skal þess og sérstaklega getið að einn dómarafulltrúi gaf út námsefni í
sjórétti.
Þrír lögmenn koma hér við sögu og tvær lögfræðiskrifstofur að auki.
Að því er útgefendur varðar er sýnilegt að Háskólaútgáfan og Bókaútgáfa
Orators eiga stærstan hlut að máli.
Það er vonandi að „fýsnin til fróðleiks og skrifta“ verði áfram til staðar hjá
íslenskum lögfræðingum og helst þyrfti hún að aukast. Æskilegt væri að meiri
áhersla væri lögð á að gefa út grundvallarrit á helstu sviðum lögfræðinnar. Það
myndi styrkja fræðilegan grundvöll íslenskrar lögfræði og eins koma lögfræð-
ingum að drjúgum notum í daglegum störfum.
145