Tímarit lögfræðinga - 01.09.1997, Síða 20

ekki gefa tilefni til að breyta nýsettum skaðabótalögum að svo stöddu. Skyn-
samlegt væri að hyggja að breytingum þegar komin væri reynsla á hinar nýju
reglur, en skaðabótareglur hafa þróast á löngum tíma. Umræðan um skaða-
bótalögin hafi ekki orðið eins frjó og efni stóðu til. Valdi því m.a. að ávallt hafi
verið spurt um samanburð milli hins nýja og gamla kerfis. Þessi samanburður
sé þó ekki gerlegur nema sem mjög gróf leiðbeining. Einstök atriði hafi verið
tekin út úr og slitin úr samhengi og sett fram sem aðalatriði. Með nýju skaða-
bótalögunum voru valdir nýir mælikvarðar, ný skilgreining á hugtakinu „fullar
bætur“. í stað læknisfræðilegrar örorku er sett fjárhagsleg örorka, bætur fyrir
miska stórhækkaðar, litið er framhjá greiðslum frá þriðja aðila að mestu varð-
andi bætur fyrir miska og varanlegt fjártjón og verðtryggingu bóta komið á.
Spurningin sé því fyrst og fremst sú að sjá hvort hið nýja kerfi svari til þeirra
félagslegu krafna sem gerðar eru og hvernig þeim sé háttað í samhengi við þau
önnur bótaúrræði sem þjóðfélagið býður upp á. En líta verði heildstætt á öll
þessi bótaúrræði.
10. UM BREYTINGU Á 1. ML. 2. MGR. 8. GR. SKAÐABÓTALAGA
I niðurlagi skýrslu meirihlutans var vikið að bótarétti barna og tjónþola, sem
að verulegu leyti nýta vinnugetu sína þannig að þeir hafa engar eða tak-
markaðar vinnutekjur. Þessir aðilar falla undir 8. gr. laganna, en þar var ákvæði
sem sagði, að þegar miskastig er minna en 15% greiðist engar örorkubætur.
Nefndin var öll sammála um að leggja til þá breytingu, að þessi „þröskuldur“
yrði lækkaður og miðað við 10% örorku. Um þetta atriði vísast að öðru leyti til
skýrslu síðari nefndarinnar, þar sem sama atriði var að nýju til umfjöllunar.
(Síðari hluti þessarar greinar birtist í næsta hefti tímaritsins, þ.e. 4. hefti
1997)
160