Árbók Háskóla Íslands

Volume

Árbók Háskóla Íslands - 02.01.1926, Page 36

Árbók Háskóla Íslands - 02.01.1926, Page 36
32 samdar fremur með það fyrir augum að sjerstakt eftirlit þuríi ekki, en að það sje auðvelt. Nefndin vill forðast það, að sjerstaka eftirlitsmenn þurfi, en er ekki smeik við það, að þeir yrðu ofhlaðnir slörfum, ef þeir væru til. Örðugleik- arnir, sem nefndir voru hjer að framan, (bls. 19), á því að selja upp sjerstakt stjórnarskipulag fyrir hverja tr}Tggingar- grein, i slíku fámenni, sem er hjer á landi, koma hjer því greinilega í Ijós, með þeim afleiðingum að tryggingarfyrir- komulagið verður ónákvæmara og þá ófullkomnara en ella mundi. Sjúkratrygging. Ráðstafanir hins opinbera á þessu sviði hafa verið með alt öðru fyrirkomulagi, en því er nolað hefir verið við slysa- trygginguna. Sú leið að lögbjóða sjúkratryggingu hefir ekki verið reynd. Sumpart hefir verið stuðlað að frjálsum fje- lagsskap til tryggingar, sjúkrasamlögum, bæði með beinum styrk til þeirra og með aðsloð til þess, að hafa trygt fyrir- komulag á slíkum fjelagskap. Sumpart hefir eiginlegt styrktar- fyrirkomulag verið tekið upp, þannig að menn í ákveðnum sjúkdómstilfellum eigi rjett á að fá lækningu kostaða af því opinbera, án þess að hafa greilt nein gjöld i þvi skyni.1) Þessar tvær leiðir eru að ýmsu gerólikar. Bvgt er á mis- munandi grundvallarskoðun og takmarkið er ekki hið sama, þó skift sje. Fjelagsfyrirkomulagið hefir fyrst og fremst það fyrir augum, að bæta úr afleiðingum sjúkdóma, styrktar- fyrirkomulagið kemur fram sem liður i almennri heilbrigðis- starfsemi, og beinist þvi í raun og veru aðallega að þvi, að afstýra sjúkdómum. Alt skipulagið, sljórnarfyrirkomulag og 1) Sem þriðju tegund ráðstafana í þessu efni er ekki rjett að telja það, að lög stundum skylda einn mann til þess að kosta sjúkdóm annars að nokkru eða öllu leyti, svo sem er um húsbónda og hjú, lærimeistara og iðnaðarnema, sjá fátækralög 17.—20. og 27. gr., útgerð- armann og skipverja, sjólög 95. gr., áður fátækralög 23.-26. gr. Að visu mundi húsbóndi jafpaðarlegast vera betur stæður efnalega en hjúið og því visara að legukostnaður lendi ekki á fátækrasjóði, enda eru þessi ákvæði tekin upp í fátækratögin, en það sem lögin gera, er þó ekkert annað en að flytja áhættuna af einum á annan, sem báðir eru jafnlitt trygðir. Hjer er hvorki nm það að ræða, að dreifa áhætt- unni á marga samtryggjendur, nje heldur á alia borgarana, eins og gert er með styrktarfyrirkomnlaginu.

x

Árbók Háskóla Íslands

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Árbók Háskóla Íslands
https://timarit.is/publication/588

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.