Árbók Háskóla Íslands - 02.01.1926, Qupperneq 46

42
um, jafna honutn niður á alla hreppa sýslufjelagsins, láta |)á
»bera hver annars byrðar«. Ástæðan er þannig alveg trygg-
ingarlegs eðlis.1) Frekari áhæltudreifing getur svo átt sjer
stað, þar sem dvalarhjerað getur kraflst endurgreiðslu á 2/s
hlutum útlagðs kostnaðar af bæjar- eða sýslusjóði fram-
færslusveitarinnar.
Til þess að afstýra smitunarhæltu, banna berklavarna-
lögin mönnum með smitandi berkla ýms slörf. Sje þar um
starfsmenn að ræða, launaða af opinberu fje, heimila lögin
þeim eiginlegan framfærslustjrrk.
Um barnakennara, sem eru opinberir starfsmenn, en verða
að láta af kenslu sökum þess að þeir hafa smitandi herkla-
veiki, er svo ákveðið i 7. málsgrein 5. greinar, að þeir skuli
í 2 ár fá sem biðlaun 2/a hluta launa þeirra, er þeir nutu
þegar þeir Ijetu af kenslu. Skulu biðlaun þessi greiðast af
sömu aðiljum og í sömu hlulföllum sem hin fyrri launin.
Sama regla gildir um kennara við aðra skóla en barna-
skóla, 6. gr., og um Ijósmæður, 9. gr.
Ákvæði 16. greinar berklavarnalaganna verða rakin hjer
síðar, i tölulið 5 b.
Fjárgreiðslur rikissjóðs, samkvæmt berklavarnalögunum,
námu samkvæmt landsreikningum
árið 1923: kr. 280914,09 (23. gr., 14. liður).
— 1924: — 331747,26 (12. gr. 12 a ).
— 1925: — 504076,72 (12. gr. 12,—1.).
2. Einangrun holdsveikra og spítalavist þeirra.
Holdsveikir menn, sem líkþráir eru (með »lepra tuberosa«
eða »lepra mixta«) skulu allir setlir i holdsveikraspítalann,
svo íljólt sem rúm leyfir, 1. grein laga 30. júlí 1909 um
breyling á lögum nr. 3, 4. febrúar 1898 um aðgreining
holdsveikra frá öðrum mönnum og flutning þeirra á opin-
beran spítala. Aðrir holdsveikir menn, limafallssjúkir, skulu
og settir í holdsveikraspitalann, þegar hjeraðslæknir telur
nauðsyn á þvi vegna sára eða annars lasleika.
Kostnað allan við veru holdsveikra í holdsveikraspítalan-
um skal greiða úr ríkissjóði, svo og flutning þeirra í spital-
ann, 2. gr. nefndra laga.
1) Nefndarálit berklaveikisnefndarinnar, er skipuö var 30. okt. 1919.
Rvlk. 1921 bls. 22, aths. við 14. grein frumvarpsins.