Árbók Háskóla Íslands

Árgangur

Árbók Háskóla Íslands - 02.01.1926, Síða 59

Árbók Háskóla Íslands - 02.01.1926, Síða 59
Að öðru leyti er rjett að taka það fram, að ellistyrkslögin innihalda ofurlitinn vísi að öryrkjastyrk, einnig án slysfara, þar sem 14. gr. þeirra heimilar að styrkja heilsubilaða fá- tæklinga, þó ekki sjeu þeir orðnir sextugir. Að öllu athuguðu fer því fjarri, að svo komnu, að al- menni ellistyrkurinn beri nafn með rentu. Hvað sem verða kann einhvern tíma í fjarlægri framtíð, þá er ekki leyst úr því, að því er nú lifandi menn snertir, hvernig sjá eigi fyrir þurfandi gamalmennum. B. Sjerstök ákvæði um Iífeyri o. þessk. Hjer skulu að eins nefnd aðal-atriðin úr skipulagi því, er nú gildir um lífeyri embællismanna o. fl. Eldra skipulagið um eftirlaun stóð fram til 1920, lög nr. 72 og nr. 73, 1919, og hefir því töluverða raunverulega þýðingu enn þá, en hún minkar vitanlega með ári hverju. Samkvæmt lögum nr. 51, 27. júní 1921 um lífeyrissjóð embættismanna og ekkna þeirra, skal hver embættismaður, er laun tekur eflir almennu launalögunum, verja 7% af launum sinum til þess að kaupa lifeyri í lífeyrissjóðnum, en til stofnfjár hans lagði rikissjóður 50.000 kr. eitt skifti fyrir öll, svo og ábyrgð á greiðslu lifeyris, 6. gr. Rjettur embættismannsins er hins vegar að fá lífeyri, sem nemur 27°/oo af launum þeim samanlögðum, sem hann hefir greitt iðgjöld af, ef svo fer, að hann fær lausn frá embætti sökum elli eða vanheilsu. Ekkja hans á sömuleiðis rjelt á lífeyri, er nemur 3/í af byrjunarlaunum í síðasta embætti mannsins, og jafnt hvort sem maðurinn enn var i embælti eða farinn að njóta lífeyris. Hvorttveggja, lífeyrir embættismanns og ekkju, er nokkrum nánari skilyrðum háð. Sje embælti lagt niður á embættismaðurinn rjelt á því, að fá iðgjöldin endur- greidd, eða halda lifeyrisrjettinum, 4. málsgr. 4. greinar, sbr. lög nr. 41, 27. júní 1925. Úr ríkissjóði nýtur ekkja enn fremur V10 af lágmarkslaun- um embætlis þess, er maður hennar hafði, þegar hann ljest og í viðbót má veita henni 50—100 kr. árlegan uppeldisstyrk handa hverju barni þeirra fram til 16 ára aldurs, ef þörf er fyrir hendi. Sömuleiðis getur konungur veitt munaðarlausum börnum embættismanns 100—200 kr. árlegan styrk, ef þau þurfa, alt fram að 16 ára aldri. í lögum nr. 33, 27. júní 1921, um lífeyrissjóð barnakennara
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98

x

Árbók Háskóla Íslands

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Árbók Háskóla Íslands
https://timarit.is/publication/588

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.