Árbók Háskóla Íslands - 01.01.1927, Qupperneq 11

9
Hjeðan hafa komið rannsóknir á sullaveikinni á íslandi og
rannsóknir um islenska mannfræði, frá læknadeildinni, en
rannsókn landsins, gróðurs þess og dýralífs hefir Háskólinn
ekkert lálið til sín taka.
Frá íslandi hafa þó komið mikilsverðar rannsóknir um
náttúrufræði landsins, en Háskólanum að þakkarlausu. Is-
lenska rikið hefir og lítið gert til þess að auka þekkinguna
á náttúru landsins. l3ó ber að geta þess, sem gert er. Nokkr-
ir styrkir hafa verið veitir í fjárlögum og nú nýlega var
Bjarna Sæmundssyni fiskifræðing veitt lausn frá kenslustörf-
um með fullum launum, til þess að geta gefið sig við vís-
indalegum rannsóknum. Það var vel gert og maklegt um
svo mætan visindamann. En þetta er ekki nóg. Laun Bjarna
Sæmundssonar eru bundin við hann persónulega og þegar
hann fellur frá, erum við staddir í sama öngþveitinu og áð-
ur. Erlendir visindamenn koma hingað árlega til náttúru-
fræðisrannsókna af því að hjer er svo margur óplægður
akur á þeim sviðum. Við eigum sjálfir að plægja akra vora
og þess vegna eigum við að bæla í Háskólann kennarastóli
fyrir náttúrufræðing.
Jeg ætlast ekki til þess, að við getum fyrst um sinn kent
hjer nátlúrufræði eiu's og við aðra háskóla, en 1 eða 2 menn
geta mikiu gagn gert. Feir geta kent stúdenlum úr öllum
deildum almenna líffræði (biologi), likt og þeim eru nú kend
forspjallsvísindi, en að öðru leyti á aðalstarfið að vera rann-
sókn landsins og leiðbeining ungum vísindamönnum, sem
að slikum rannsóknum vilja starfa.
Bið sjáið, ungu stúdenlar, að nóg er að gera hjer við Há-
skólann og ekki hvað minst undir ykkur sjálfum komið,
hvort íslendingar eiga að halda áfram að kallast menningar-
þjóð, og kröfurnar verða æ rneiri og meiri.
Það er ósk mín og von til ykkar, að ykkur megi lánast
að hjálpa til þess að gera garðinn frægan og auka þannig
hróður Háskóla íslands.
2