Árbók Háskóla Íslands - 01.01.1931, Qupperneq 78

76
er á að byrja hið bráðasta, ef við eigum ekki að verða eftirbátar
annara þjóða eða láta útlendinga eina um starfið. Svo þyrfti að
sjálfsögðu að fara nokkrar rannsóknarferðir með nemendunum, sér-
staklega vor og liaust, t. d. með skipum, til þess að kynna þeim
sjávarlifið i höfum vorum, einkum svifið, til vatnanna og annara
staða, svo þeir verði færir um að vinna af eigin rammleik i sjálfri
náttúrunni.
Á þriðja missiri, þegar stúdentarnir hafa fengið nægilega undir-
stöðu í eðlisfræði og efnafræði, ætti að flytja fyrirlestra um líf-
eðlisfræði dýranna, og halda jafnframt yfirheyrslur. Ennfremur
ætti að hafa yfirheyrslur i skyldleikakerfi lægri dýra og halda
fyrirlestra um byggingu (komparativ anatomi) liryggdýranna.
Á fjórða missiri ætti að halda fyrirlestra um system hryggdýr-
anna og liafa yfirheyrslur og æfingar um hryggdýrin.
Með kennslu i þessu sniði ættu stúdentarnir að standa fullkom-
lega jafnfætis félögum sinum við erlenda háskóla að náminu loknu,
ef vel er á haldið. Þeir ættu engar æfingar að þurfa að gera við
erlenda háskóla, ef þeir hefðu þar dýrafræði sem aukafag, en ein-
ungis kynna sér preparötin og ganga undir próf. Það ætti að fara
svo áður en langt liði, að próf í faginu hér lieima yrði viður-
kennt við erlenda háskóla, þegar við höfum safn til stuðnings við
kennsluna.
Yfirleitt ætti það að vera óþarfi að senda stúdenta til annara
landa til náms, nema í sérfræðigreinum, þar sem við eigum og er-
um að eignast fleiri og fleiri menn, sem vel geta tekið að sér að
veita alla almenna menntun í fögunum og búa stúdentana undir
aukapróf, eða halda aukapróf hér, þegar við getum fengið það
viðurkennt.
Allt það, sem hér hefir verið sagt, er svar við fyrstu spurning-
unni. Það er hægt að kenna jurtafræði og dýrafræði hér heima á
tveim árum, og spara þannig að minnsta kosti tveggja ára nám við
erlenda háskóla. Einnig er hér hægt að kenna allar greinar og öll
fylgifög dýrafræðinnar og jurtafræðinnar.
Tæki þau, sem bjargast má við við þessa kennslu, eru frekar
fá og ódýr, nefnilega einföldustu áhöld til æfinga (þó nokkrar
smásjár), talsvert af preparötum og nokkuð af bókum. Allt þetta
yrði að kaupa smátt og smátt, til dæmis á fimm árum, en úr því
halda því við og auka nokkuð. Mér þykir líklegt, að nóg væri að
veita ca. 1500 kr. til kaupa tvö fyrstu árin, svo 1000 kr. hvert ár i
þrjú ár, en úr því ca. 500 kr. á ári.
Svo er sá kostnaður, sem sjálf kennslan myndi hafa i för með
sér. Sjálfir tímarnir eru: