Árbók Háskóla Íslands - 01.01.1947, Qupperneq 83

81
1936—37, og heilbrigðisfræði kenndi hann fram á fyrra miss-
eri 1937—38.
Guðmundur Hannesson var því kennari læknaefna í 30 ár
og þar af í 26 ár við háskólann. Rektor var hann tvívegis,
1915—16 og 1924—25. Hann var mjög áhugasamur og lifandi
kennari, með opin augu fyrir því, er mætti verða nemandanum
til hagnýts gagns í starfinu, og lagði þessvegna ríka áherzlu
á verklega kennslu, eftir því sem við varð komið. En þegar
hann hóf kennslu, var öll aðstaða til verklegrar kennslu erfið,
sökum skorts á kennslutækjum. Það varð því eitt af fyrstu
verkum hans við háskólann að koma upp líffæra- og mynda-
safni til notkunar við kennsluna, og varð honum svo vel ágengt
í þvi, að þegar á þriðja starfsári skólans voru munir í safninu
orðnir 85, auk f jölda mynda. Það er þó eigi fjöldinn, sem manni
verður starsýnt á, heldur það snilldar handbragð, sem er á
öllu, og mætti margt líffærasafnið líta öfundaraugum suma
þá muni, er Guðmundur hefur sett upp. Honum var í blóð
borin mikil handlægni ásamt vandvirkni, og bera mörg verk
hans önnur en líffærasafnið þess óræk vitni, svo sem læknis-
störf hans, húsa- og skipulagsuppdrættir og borðstofuhúsgögn
hans, er hann skar út.
Frá því Guðmundur Hannesson lauk embættisprófi og þar
til hann varð prófessor var aðalstarf hans lækningar, og fór
mikið orð af handlæknisaðgerðum hans, en fljótlega eftir að
hann kom að háskólanum hætti hann algerlega að fást við
lækningar.
Hann var ekki fyrr orðinn héraðslæknir en hann hófst handa
um að ráða bót á sjúkrahúsleysinu í landinu. Á Sauðárkróki
gekkst hann fyrir stofnun vísis að sjúkraskýli, og á Akureyri
var árið 1899 fyrir hans atbeina reistur nýr spítali með 20
sjúkrarúmum. Teikningar að honum og læknisbústað gerði
hann sjálfur og hafði umsjón með smíði þeirra. Sumarið 1919
sigldi hann ásamt Guðjóni Samúelssyni húsameistara til Norð-
urlandanna, til þess að kynna sér fyrirkomulag sjúkrahúsa þar,
og þegar Landspítalinn var reistur, var Guðmundur Hannesson
formaður byggingarnefndarinnar.
11