Hugur - 01.01.1989, Blaðsíða 17

Hugur - 01.01.1989, Blaðsíða 17
HUGUR ÞORSTEINN GYLFASON IV Wittgenstein hélt að fleira væri ósegjanlegt en rökvíslegar ályktanir og innsta eðli hlutanna. Hann trúði hinu sama um list og fegurð, trú og siðferði. I fyrirlestri um siðfræði sem hann flutti í Cambridge 1929, og til er á íslenzku í Skími 1968, varpaði hann ljósi á þessar skoðanir sínar með einföldum dæmum.23 Þessi dæmi sótti hann í eigin reynslu sína, og þóttist vita að þau ættu sér einhvers konar hliðstæður í reynslu hvers einasta manns. Annað dæmið var af þeirri tilfinningu að vera algerlega óhultur, sama hvað gerist. Hitt var af þeirri tilfinningu að undrast það að heimurinn skuli yfirhöfuð vera til, að eitthvað skuli vera til fremur en alls ekki neitt. Það vill svo til um sjálfan mig að ég get sett mig í spor Wittgensteins um báðar þessar tilfinningar. Ég gæti líka nefnt frá eigin brjósti þá tilfinningu að það sé fullkomið samræmi í öllum hlutum sem ekkert geti raskað. Aðrir þurfa kannski önnur dæmi til að lifa sig inn í vandann og lausn Wittgensteins á honum. Nú skulum við veita því athygli um öryggistilfinninguna - „Ég er öldungis óhultur, það getur ekkert grandað mér!“ - að lýsing okkar á henni er ósköp einfaldlega merkingarlaus í hversdagslegasta skilningi. „Að vera óhultur“ er skilorðs- bundið hugtak. Við erum óhult hér inni af því að það er engin hætta á að við blotnum þó að rigni og að minnsta kosti lítil hætta á að við verðum fyrir bíl eða smitumst af alnæmi. En það er ekkert til sem heitið gæti að vera óhultur skilyrðislaust, sama hvað gerist. Ekki frekar en það er til skilyrðislaust heilbrigði þannig að ég geti sagt „Ég er heilbrigður sama hvað gerist, líka þótt ég veikist.“ Svo að hér höfum við dæmi þess að hversdagsleg mannleg tilfinning, öryggistilfinning af ákveðnu tæi, verði ekki látin í ljósi nema með merkingarlausum orðum. Þessi tilfinning er með öðrum orðum ósegjanleg. 23 Ludwig Wittgenstein: „Fyrirlestur um siðfræði'* þýddur á íslenzku og aukinn fáeinum inngangsorðum af Þorsteini Gylfasyni í Skími CXLII, Reykjavík 1968, bls. 91-103. 15
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112

x

Hugur

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Hugur
https://timarit.is/publication/603

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.