Hugur - 01.01.1989, Blaðsíða 30

Hugur - 01.01.1989, Blaðsíða 30
MARTIN HEIDEGGER HUGUR En er þá heimspekin liðin tíð? Úrelt fyrirbæri og sögu hennar þarmeð lokið samkvæmt skoðun Heideggers? Svo hefði mátt ætla við fyrstu sýn, en svo er þó ekki. í ritgerð frá 1964 sem heitir „Lok heimspekinnar og verkefni hugsunarinnar“12 segir Heidegger að með endalokum heimspekinnar eigi hann ekki við það að sögu heimspekiiðkana sé lokið. Það er vel hugs- anlegt, segir hann, að endalokin eigi eftir að standa yfir lengur en sem líður sögu heimspekinnar til þessa dags. Með enda- lokum heimspekinnar er ekki átt við að henni sé hætt hér og nú, heldur „fullkomnun“ (Vollendung) hennar. Hún hafi verið fullkomnuð í þeim skilningi að allir þeir möguleikar sem í henni felist hafi verið kannaðir og reyndir til þrautar. I upphafi heimspekinnar tók skynsemin völdin, segir Heidegger, og nú á öld kjamorku og tækni er verið að vinna úr megingreinum heimspekinnar sem á 20. öldinni hafa þróast út í afmarkaðar vísindagreinar.13 Tilurð sálarfræði, félagsvísinda, mannfræði og annarra mannvísindagreina auk náttúruvísind- anna ber ekki vott um upplausn heimspekinnar heldur full- komnun hennar. Krafa frumspekinnar um útskýringar og rök hefur leitt af sér hin áreiðanlegu og tæknivæddu vísindi nú- tímans. Heimspekin er þannig augljóslega verkefni skynseminnar í skilningi Heideggers.14 Hann sniðgengur hins vegar markvisst einmitt þetta hefðbundna markmið heimspekihugsunarinnar. „Ilugsun“ segir hann, „hefur ekkert ineð rök og skilgreiningar að gera. Hún á að halda sig sem næst skáldskapnum. Hugsunin er því aðeins möguleg“, segir hann í Ástxðulögmálinu, „að hún komi sér út af áhrifasvæði reglunnar um fullnægjandi ástæður fyrir öllum hlutum“. Með öðrum orðum sagt: Hugsun hefð- bundinnar frumspeki er það sem hugsunin á ekki að vera, það er að segja heimspeki í skilningi samtímans sem leitar að full- nægjandi skýringum á öllu mögulegu og ómögulegu. 12 Martin Heidegger: „Das Ende der Philosophie und die Aufgabe des Denkens.“ í ZurSache des Denkens, Max Niemeyer, Tiibingen 1969, bls. 61-81. 13 Martin Heidegger: Was ist das - die Philosophic? bls. 32-33. 14 Sama rít, bls. 22-23. 28
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112

x

Hugur

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Hugur
https://timarit.is/publication/603

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.