Hugur - 01.01.1989, Blaðsíða 60

Hugur - 01.01.1989, Blaðsíða 60
SIÐFRÆÐI KANTS OG AFSTÆÐISHYGGJA HUGUR skulum byrja á að setjast við eina slíka. Hún er í Gagnrýni hreinnar skynsemi. Þar segir Kant:* ...við verðum þó að viðurkenna að skynsemi mannsins býr ekki hið einasta yfir hugmyndum [Ideen] heldur og fyrirmyndum [Ideale]. Þó þessar fyrirmyndir hafi ekki sköpunarmátt eins og frummyndir Platóns þá hafa þær sið- ferðilegan mátt [praktische Kraft] (sem reglugjafar [regulative Prinzipien]) og liggja til grundvallar möguleikanum á full- komnun vissra verka. /—/ Dyggðin, og með henni fullkomið ómengað mannvit, eru hugmyndir [Ideen]. En hinn vitri maður (Stóuspekinganna) er fyrirmynd [Ideal], það er maður sem er hvergi til nema í huga okkar en samræmist fullkomlega hugmyndinni [der Idee] um visku. /—/ Við höfum engan annan mælikvarða [Richtmass] á breytni okkar en framkomu þessa guðdómlega manns hið innra. Við bætum okkur með því að bera okkur saman við hann og dæma okkur eftir honum, þó okkur takist það aldrei til fulls. Þó við getum ekki eignað þessum fyrirmyndum [Ideale] hlutlægan veruleika (tilvist) þá skyldi ekki líta á þær sem hugaróra, enda sjá þær skynseminni fyrir mælikvarða [Richtmass] sem hún kæmist ekki af án.* 1 Þessi kafli er kannski svolítið tormeltur. Skilja má þó að Kant er að segja frá einhvers konar hugsjón eða hugmynd um fullkominn mann sem fólk notar fyrir mælikvarða eða fyrir- mynd til að það geti gert sér ljósan eigin ófullkomleika og bætt sig. Af umfjöllun Kants um hugmyndir [Ideen] og fyrirmyndir [Ideale] skynseminnar er ljóst að hann lítur á skynsemina sem þá sálargáfu okkar sem leitar fullkomnunar á öllum sviðum: í vísindunum krefst hún einingar og dýpri náttúrulögmála sem skýrt geta og tengt þau sem þekkt em af reynslu og skilningi [Verstand]; á sviði mannlegra samskipta krefst hún fullkomins réttlætis, friðar og frelsis og hún krefst þess af hverjum manni að hann fylgi fordæmi hins fullkomna manns. Skynsemin er aldrei ánægð með þann heim sem við þekkjum af reynslu. Hún * Allar tilvitnanir í rit Kants önnur en Gagnrýni hreinnar skynsemi vísa til bindis og blaðsíðu í heildarútgáfu Konunglegu Prússnesku Aka- demíunnar á verkum hans. Tilvitnunin í Gagnrýni hreinnar skynsemi vísar til blaðsíðutals í fyrstu útgáfu. 1 Immanuel Kant-.Gagnrýni hreinnar skynsemi [Kritik der reinen Vernunft] 569. 58
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112

x

Hugur

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Hugur
https://timarit.is/publication/603

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.