Hugur - 01.01.1989, Side 60

Hugur - 01.01.1989, Side 60
SIÐFRÆÐI KANTS OG AFSTÆÐISHYGGJA HUGUR skulum byrja á að setjast við eina slíka. Hún er í Gagnrýni hreinnar skynsemi. Þar segir Kant:* ...við verðum þó að viðurkenna að skynsemi mannsins býr ekki hið einasta yfir hugmyndum [Ideen] heldur og fyrirmyndum [Ideale]. Þó þessar fyrirmyndir hafi ekki sköpunarmátt eins og frummyndir Platóns þá hafa þær sið- ferðilegan mátt [praktische Kraft] (sem reglugjafar [regulative Prinzipien]) og liggja til grundvallar möguleikanum á full- komnun vissra verka. /—/ Dyggðin, og með henni fullkomið ómengað mannvit, eru hugmyndir [Ideen]. En hinn vitri maður (Stóuspekinganna) er fyrirmynd [Ideal], það er maður sem er hvergi til nema í huga okkar en samræmist fullkomlega hugmyndinni [der Idee] um visku. /—/ Við höfum engan annan mælikvarða [Richtmass] á breytni okkar en framkomu þessa guðdómlega manns hið innra. Við bætum okkur með því að bera okkur saman við hann og dæma okkur eftir honum, þó okkur takist það aldrei til fulls. Þó við getum ekki eignað þessum fyrirmyndum [Ideale] hlutlægan veruleika (tilvist) þá skyldi ekki líta á þær sem hugaróra, enda sjá þær skynseminni fyrir mælikvarða [Richtmass] sem hún kæmist ekki af án.* 1 Þessi kafli er kannski svolítið tormeltur. Skilja má þó að Kant er að segja frá einhvers konar hugsjón eða hugmynd um fullkominn mann sem fólk notar fyrir mælikvarða eða fyrir- mynd til að það geti gert sér ljósan eigin ófullkomleika og bætt sig. Af umfjöllun Kants um hugmyndir [Ideen] og fyrirmyndir [Ideale] skynseminnar er ljóst að hann lítur á skynsemina sem þá sálargáfu okkar sem leitar fullkomnunar á öllum sviðum: í vísindunum krefst hún einingar og dýpri náttúrulögmála sem skýrt geta og tengt þau sem þekkt em af reynslu og skilningi [Verstand]; á sviði mannlegra samskipta krefst hún fullkomins réttlætis, friðar og frelsis og hún krefst þess af hverjum manni að hann fylgi fordæmi hins fullkomna manns. Skynsemin er aldrei ánægð með þann heim sem við þekkjum af reynslu. Hún * Allar tilvitnanir í rit Kants önnur en Gagnrýni hreinnar skynsemi vísa til bindis og blaðsíðu í heildarútgáfu Konunglegu Prússnesku Aka- demíunnar á verkum hans. Tilvitnunin í Gagnrýni hreinnar skynsemi vísar til blaðsíðutals í fyrstu útgáfu. 1 Immanuel Kant-.Gagnrýni hreinnar skynsemi [Kritik der reinen Vernunft] 569. 58
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112

x

Hugur

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Hugur
https://timarit.is/publication/603

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.