Hugur - 01.01.1989, Síða 60

Hugur - 01.01.1989, Síða 60
SIÐFRÆÐI KANTS OG AFSTÆÐISHYGGJA HUGUR skulum byrja á að setjast við eina slíka. Hún er í Gagnrýni hreinnar skynsemi. Þar segir Kant:* ...við verðum þó að viðurkenna að skynsemi mannsins býr ekki hið einasta yfir hugmyndum [Ideen] heldur og fyrirmyndum [Ideale]. Þó þessar fyrirmyndir hafi ekki sköpunarmátt eins og frummyndir Platóns þá hafa þær sið- ferðilegan mátt [praktische Kraft] (sem reglugjafar [regulative Prinzipien]) og liggja til grundvallar möguleikanum á full- komnun vissra verka. /—/ Dyggðin, og með henni fullkomið ómengað mannvit, eru hugmyndir [Ideen]. En hinn vitri maður (Stóuspekinganna) er fyrirmynd [Ideal], það er maður sem er hvergi til nema í huga okkar en samræmist fullkomlega hugmyndinni [der Idee] um visku. /—/ Við höfum engan annan mælikvarða [Richtmass] á breytni okkar en framkomu þessa guðdómlega manns hið innra. Við bætum okkur með því að bera okkur saman við hann og dæma okkur eftir honum, þó okkur takist það aldrei til fulls. Þó við getum ekki eignað þessum fyrirmyndum [Ideale] hlutlægan veruleika (tilvist) þá skyldi ekki líta á þær sem hugaróra, enda sjá þær skynseminni fyrir mælikvarða [Richtmass] sem hún kæmist ekki af án.* 1 Þessi kafli er kannski svolítið tormeltur. Skilja má þó að Kant er að segja frá einhvers konar hugsjón eða hugmynd um fullkominn mann sem fólk notar fyrir mælikvarða eða fyrir- mynd til að það geti gert sér ljósan eigin ófullkomleika og bætt sig. Af umfjöllun Kants um hugmyndir [Ideen] og fyrirmyndir [Ideale] skynseminnar er ljóst að hann lítur á skynsemina sem þá sálargáfu okkar sem leitar fullkomnunar á öllum sviðum: í vísindunum krefst hún einingar og dýpri náttúrulögmála sem skýrt geta og tengt þau sem þekkt em af reynslu og skilningi [Verstand]; á sviði mannlegra samskipta krefst hún fullkomins réttlætis, friðar og frelsis og hún krefst þess af hverjum manni að hann fylgi fordæmi hins fullkomna manns. Skynsemin er aldrei ánægð með þann heim sem við þekkjum af reynslu. Hún * Allar tilvitnanir í rit Kants önnur en Gagnrýni hreinnar skynsemi vísa til bindis og blaðsíðu í heildarútgáfu Konunglegu Prússnesku Aka- demíunnar á verkum hans. Tilvitnunin í Gagnrýni hreinnar skynsemi vísar til blaðsíðutals í fyrstu útgáfu. 1 Immanuel Kant-.Gagnrýni hreinnar skynsemi [Kritik der reinen Vernunft] 569. 58
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100
Síða 101
Síða 102
Síða 103
Síða 104
Síða 105
Síða 106
Síða 107
Síða 108
Síða 109
Síða 110
Síða 111
Síða 112

x

Hugur

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Hugur
https://timarit.is/publication/603

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.