Hugur - 01.01.1989, Síða 30

Hugur - 01.01.1989, Síða 30
MARTIN HEIDEGGER HUGUR En er þá heimspekin liðin tíð? Úrelt fyrirbæri og sögu hennar þarmeð lokið samkvæmt skoðun Heideggers? Svo hefði mátt ætla við fyrstu sýn, en svo er þó ekki. í ritgerð frá 1964 sem heitir „Lok heimspekinnar og verkefni hugsunarinnar“12 segir Heidegger að með endalokum heimspekinnar eigi hann ekki við það að sögu heimspekiiðkana sé lokið. Það er vel hugs- anlegt, segir hann, að endalokin eigi eftir að standa yfir lengur en sem líður sögu heimspekinnar til þessa dags. Með enda- lokum heimspekinnar er ekki átt við að henni sé hætt hér og nú, heldur „fullkomnun“ (Vollendung) hennar. Hún hafi verið fullkomnuð í þeim skilningi að allir þeir möguleikar sem í henni felist hafi verið kannaðir og reyndir til þrautar. I upphafi heimspekinnar tók skynsemin völdin, segir Heidegger, og nú á öld kjamorku og tækni er verið að vinna úr megingreinum heimspekinnar sem á 20. öldinni hafa þróast út í afmarkaðar vísindagreinar.13 Tilurð sálarfræði, félagsvísinda, mannfræði og annarra mannvísindagreina auk náttúruvísind- anna ber ekki vott um upplausn heimspekinnar heldur full- komnun hennar. Krafa frumspekinnar um útskýringar og rök hefur leitt af sér hin áreiðanlegu og tæknivæddu vísindi nú- tímans. Heimspekin er þannig augljóslega verkefni skynseminnar í skilningi Heideggers.14 Hann sniðgengur hins vegar markvisst einmitt þetta hefðbundna markmið heimspekihugsunarinnar. „Ilugsun“ segir hann, „hefur ekkert ineð rök og skilgreiningar að gera. Hún á að halda sig sem næst skáldskapnum. Hugsunin er því aðeins möguleg“, segir hann í Ástxðulögmálinu, „að hún komi sér út af áhrifasvæði reglunnar um fullnægjandi ástæður fyrir öllum hlutum“. Með öðrum orðum sagt: Hugsun hefð- bundinnar frumspeki er það sem hugsunin á ekki að vera, það er að segja heimspeki í skilningi samtímans sem leitar að full- nægjandi skýringum á öllu mögulegu og ómögulegu. 12 Martin Heidegger: „Das Ende der Philosophie und die Aufgabe des Denkens.“ í ZurSache des Denkens, Max Niemeyer, Tiibingen 1969, bls. 61-81. 13 Martin Heidegger: Was ist das - die Philosophic? bls. 32-33. 14 Sama rít, bls. 22-23. 28
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100
Síða 101
Síða 102
Síða 103
Síða 104
Síða 105
Síða 106
Síða 107
Síða 108
Síða 109
Síða 110
Síða 111
Síða 112

x

Hugur

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Hugur
https://timarit.is/publication/603

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.