Búnaðarrit - 01.06.1940, Side 50

150
B Ú N A Ð A R R I T
víða sunnanlands, sé vanfóðrun fjárins í einhverri
mynd. Féð hefir eklti nógu gott lífsviðurværi, a. m. k.
einhvern hluta ársins, ef ekki alla tíma árs. Er of
þröngt í högum á sumrin eða er féð vanfóðrað á vetr-
um, og ef svo er, er það þá tekið of seint á gjöf á
haustin eða því sleppt of snemma á vorin? Þetta o. fl.
þarf ýtarlegra rannsólcna við, því að kynbætur einar
koma að engu liði, ef urn næringarskort væri að ræða,
sem hindraði eðlilega ])roskun fjárins.
V estur-Skaf taf ellsýsla.
Tafla D. sýnir hvaða hrútar fengu I. verðlaun í
Vestur-Skaftafellsýslu. Allmargir ágætir hrútar voru
þar sýndir. í Hvammshreppi fékk þriðji hver hrútur
2ja vetra og eldri I. verðlaun. Er það óvenjulega glæsi-
leg útkoma á sýningu, þar sem mikill meirihluti hrút-
anna í hreppnum eru sýndir.
Á sýningunni 1934 fengu 5 hrútar í Hvammshreppi
af 33 fullorðnum fyrstu verðlaun en nú hlutu 15 af
44 fyrstu verðlaun. Er það mikil framför.
Níu af fyrstu verðlauna hrútunum í Hvammshreppi
eru af Kleifakyni. Þeir eru flestir komnir af Ólafsdals-
stofninum frá Guðmundi í Núpstúni í Hrunamanna-
hreppi, en sumir frá Ósi í Steingrímsfirði eða blend-
ingar af þessum stofnum (Tafla D).
Þessir hrútar eru flestir mjög góðar kindur og hafa
reynzt ágætlega þar, sem þeir hafa verið notaðir. Sú
reynsla nær að vísu yfir svo fá ár, að enn er ekki
rétt að fullyrða um, hve varanlegt gagn þeir gera Mýr-
dælingum og öðrum Skaftfellingum. Það er samt allt
útlit fyrir að þessi kynblöndun auki mjög holdgæði
og arðsemi fjárins án þess að veikla ])að eða spilla því
á annan hátt.
Blettur Jóns í Suður-Vík var bezti hrúturinn á sýn-
ingunni í Vik og jafnframt hezti hrúturinn í sýsl-
unni.