Búnaðarrit - 01.06.1940, Blaðsíða 78

178
BÚNAÐARRIT
Kartöflubjalla, lirfa og púpa, stækkuð um helming.
brenna allan slíkan úrgang og varast að nota erlendar
kartöflur til útsæðis.
Nauðsynlegt er að allir þekki kartöfliibjölluna, ef
hún kynni að berast hingað, — og tilkynna tafar-
laust til Atvinnudeildarinnar eða Búnaðarfélagsins, ef
hún finnst. Kartöflubjallan er fremur breiðvaxin og
um 10 mm á lengd. Hún er gul með svörtum röndum
eflir endilöngu að ol'anverðu, og þess vegna injög auð-
þekkt á litnum. Lirfan er blóðrauð eða rauðgul með
svörtum blettum á liliðunum og framan til á bakinu.
Er lirfan gildvaxin og klunnaleg með fótum framan
til. Púpan lifir í jörðu og er rauðleit á litinn. Bæði
lirfurnar og bjallan sjálf eta kartöflugrasið til stór-
skemmda.
í káli og rófum var kálmaðkurinn skæður eins og
undanfarin ár. Drepur hann t. d. mestallt blómkál
þar, sem hann fær að vera óáreittur. En sem betur
fer, tekst æ fleirum að verja kálið fyrir honum. Tvær
til þrjár vökvanir á sumri, með súblimatvatni eða
Carbókrimpblöndu, þegar egg kálflugunnar sjást,
liafa reynzt nægileg vörn. Eggin eru í moldinni við
kálstönglana og eyða lyfin þeim, en vinna naumast á
fullvöxnum möðkum. Vökvunartíminn fer eftir varp-
tíma kálflugunnar, en hann fer eftir veðrállu. Verpti
flugan t. d. talsvert fyrr í fyrra en í sumar. Var nú
mest um eggin 7.—12. júlí hér í Reykjavík. í skjól-
góðum smágörðum er henlugt að nola tjörupappa-
plötur, sem smeygl er utan um stofn káljurtanna