Búnaðarrit - 01.06.1940, Síða 73
BÚNAÐARRIT
173
það í jarðræktarlögunum. Ég tel að það komi að litlu
gagni, nema sérstakur maður verði til þess ráðinn, og
verður þá ríkið að veita Bi'. ísl. fé til þess að launa
hann sérstaklega. Eigi þetta að vera aukastarf ein-
hverra starfsmanna félagsins, eins og að undanförnu,
sem eru önnum kafnir fyrir, geri ég mér litlar vonir
um árangur af því, um fram það, sein orðið hefir að
undanförnu. Hér er því eitt atriði enn, sem ber að
ihuga við þá endurskoðun, sem nú ler fram á jarð-
ræktarlögunum.
Ýmislegt, sem þeir Á. L. J. og G. J. hafa bent á í
greinum sínum, og gert hefir verið að umræðuefni
hér, er þess eðlis að rétt er að hafa það til hliðsjónar
við endurskoðun jarðræktarlaganna, þá er nú stendur
yfir. Sú endurskoðun ætti að verða svo gagnger, að
ekki þyrfti að breyta lögunum næstu 10—15 árin. Það
er að ýmsu leyti erfiðara i framkvæmd, þegar búast
má við breytingum á örfárra ára fresli. Ég vil því
vona, að Búnaðarþingi takist að gera jarðræktarlögin
svo úr garði í vetur, að ekki þurfi að breyta þeim
slrax aftur, og ég vil einnig vona, að þær breytingar
verði þannig, að Alþingi geti á þær fallizt.
Okkur öllum, sem einhver afskipti liöfum af rækt-
unarmálum, er ljóst að mörg mistök bafa orðið á und-
anförnum árum urn einstakar framkvæmdir. En við
Iiöfum margt og mikið lært og ýmislegt er að skipast
til betri vegar í þessum efnum. Nú ber olclcur að læra
af reynslu undanfarinna ára. Ég veit að það muni
talcast. íslenzltir bændur eru nú að læra það, að það
borgar sig alls ekki að leggja fé í jarðabætur, þótt
nokkur styrkur fáist til þeirra, nema vinna jarða-
hæturnar vel. Því betur sem þær er gerðar, því fyrr
endurgreiða þær það fé, sem til þeirra hefir verið lagt.