Sunna - 01.10.1932, Page 10

6
S U N N A
2. mynd.
Indíánatjald. Klippið þetta úr
þunnum pappír og límið saman
utan yfir tjaldsúlurnar.
í vanþekkingu sinni við náttúru-
öflin og dýrin. Þeir áttu að
vísu ýms vopn og veiðitæki, t.
d. boga og örvar, spjót og
skutla, kylfur og axir og voru
veiðimenn góðir, en ýms auð-
æfi landsins lágu ónotuð öldum
saman.
Rauðu mennirnir grófu ekki
verðmæt efni úr jörðunni. ]árn
þekktu þeir ekki, þó að landið
væri auðugt af járnsteini. Kolin
fengu að liggja óhreyfð í fjöll-
unum. Gull eða silfur þekktu
þeir ekki heldur. — Þessi
verðmæti eins og mörg önnur, biðu hvítu mannanna. —
Rauðu mennirnir áttu ekki stóra akra eða sáðlendur og
ekki notuðu þeir skógana. til þess að byggja úr borgir eða
stórhýsi. Þeir létu sér nægja
að veiða fisk og fugla, drepa
dýr sér til matar og lifa af
hjörðum sínum.
Indíánarnir skiptust í flokka
eftir ættum. Var einn höfð-
ingi viðurkenndur í hverri ætt,
en ættirnar höfðu stór land-
svæði hver fyrir sig. Gættu
þeir þar hjarða sinna, en
höfðu ekki fasta bústaði.
Fluttu þeir sig stað úr stað,
ef með þurfti og settust að
við beztu veiðivötnin og árn-
ar eða þar sem haglendi
var gott. Bjuggu þeir í skinn-
tjöldum eða lélegum kofum
og mynduðu hringmynduð
3. mynd.
/ndíánatjald. Svona lítur tjaldið út.
Pappírinn má lita daufbrúnan með
því að dýfa honum niður í dauft Uaffi.