Búnaðarrit - 01.01.1988, Side 43

Nautgriparæktin
I. Skýrsla Ólafs E. Stefánssonar
Hreinræktun Galloway hjarðarinnar í Hrís-
ey. Eins og jafnan áður hafði ég umsjón með
ræktun hjarðarinnar sem ráðunautur félags-
ins. Öll naut og kvígur eru vegin mánaðar-
lega og brjóstmál tekið. Gögn eru send mán-
aðarlega Búnaðarfélagi íslands, og vinn ég
úr þeim og færi í sérstakar bækur. Tvær
ferðir fór ég til Hríseyjar á árinu, og var þar í
nokkra daga við að lýsa gripum, velja sæð-
ingarnaut og ákveða, hvaða kýr skyldu felld-
ar til að rýma fyrir yngri gripum.
Fluttir voru til landsins 120 sæðis-
skammtar úr Glenapp Laird og 60 skammtar
úr Plascow Conquest, en sæði úr Grange Covenanter er ekki til lengur.
Yfirdýralæknir sótti þetta sæði til Skotlands 18. júní. í árslok voru til á
stöðinni 237 skammtar úr þessum þremur nautum. Nautastöðinni á
Hvanneyri voru sendir á árinu 8810 skammtar til notkunar í landi.
Á stöðinni eru nú í árslok alls 54 gripir. Naut og nautkálfar voru 19, þ.e.
13 að þriðja ættlið og sex að fjórða. Bornar kýr voru 18, þar af tíu að 2.
ættlið og átta að þriðja. Óbornar kvígur og kvígukálfar voru 17, þ.e. ein að
2. ættlið, 14 að 3. og tvær að 4. ættlið. Allir kálfar eru settir á, og allar
kvígur notaðar til endurnýjunar stofnsins. Tiltölulega fá naut eru valin til
sæðistöku vegna notkunar í landi, en önnur alin til slátrunar á 2. ári. Sjón-
varpsmenn áttu viðtal við okkur Sigurborgu Daðadóttur, framkvæmda-
stjóra Einangrunarstöðvarinnar, þegar ég var staddur þar.
Mér barst í október bréf frá nefnd, sem landbúnaðarráðherra hafði
skipað til að endurskoða Iög um innflutning búfjár. Hafði Alþingi sam-
þykkt þingsályktunartillögu þar að lútandi á s.l. vori, og var ætlazt til, að
nefndin „taki mið af þeirri breytingu, sem orðið hefur á tækni við flutning
erfðaefnis búfjár og athuguð verði sérstaklega sú grein laganna, sem
fjallar um þær tegundir nautgripa, seni innflutningur er heimill á.“
Nefndin óskaði eftir skriflegri greinargerð fyrir sex, ákveðnum atriðum.
Eg svaraði nefndinni 5. nóv. með tiltölulega ýtarlegri greinargerð, þar sem
ég lýsti jákvæðum viðhorfum mínum til málsins. Lagði ég þó áherzlu á, að
komið yrði upp aðstöðu í landi til framræktunar Gallowaykynsins, áður en
lögin yrðu rýmkuð til að heimila innflutning annarra nautgripakynja.
Ólafur E. Stefánsson
41