Búnaðarrit - 01.01.1988, Qupperneq 126

Búnaðarþing 1988
Samkvæmt kvaðningu stjórnar Búnaðarfélags fslands, dags. 23. desem-
ber 1987, kom Búnaðarþing saman til fundar í Bændahöllinni í Reykjavík,
mánudaginn 22. febrúar 1988 kl. 10:00.
Viðstaddir þingsetningu í Súlnasal voru auk þingfulltrúa forseti íslands,
Vigdís Finnbogadóttir, landbúnaðarráðherra, Jón Helgason, forseti sam-
einaðs Alþingis, Þorvaldur Garðar Kristjánssson, formaður Kvenfélaga-
sambands íslands, Stefanía María Pétursdóttir, nokkrir alþingismenn og
aðrir gestir.
Forseti ávarpaði gesti og sagði:
„Ég býð ykkur öll hjartanlega velkomin til þessarar athafnar, sem er
setning Búnaðarþings, sem nú fer fram í 71. sinn frá stofnun þess 1899.
Það er ánægjulegt og uppörvandi að sjá, hve margir menn gefa sér tíma til
að sitja hér þessa stund og sýna með þvi móðuratvinnuvegi þjóðarinnar,
og raunar allra þjóða, landbúnaðinum, áhuga og virðingu. Og ég veit, að
ég mæli fyrir mun bændastéttarinnar allrar, þegar ég lýsi þakklæti mínu til
ykkar og sérstaklega forseta íslands fyrir auðsýndan velvilja í garð
þessarar stofnunar fyrr og nú og í garð bænda í heild. Það er þeim mikils
virði í misvindum þjóðlífsins.“
Því næst minntist forseti þriggja fyrrverandi búnaðarþingsfulltrúa, er
látizt höfðu frá því, að síðasta reglulegt Búnaðarþing var haldið. Þeir voru
bændurnir Bjarni Ó. Frímannsson, Efri-Mýrum í Austur-Húnavatnssýslu,
Guðmundur Jónasson, Ási í sömu sýslu, og Ketill S. Guðjónsson,
Finnastöðum í Eyjafirði. Eru minningarorð forseta birt annars staðar í
þessum árgangi Búnaðarritsins. Að minningarorðunum mæltum bað
forseti viðstadda að rísa úr sætum og votta hinum látnu virðingu sína.
Síðan mælti forseti á þessa leið:
„Á ári hverju deyja margir menn í heimi hér og burtkallast til feðranna.
Á sama tíma fæðast þó miklu fleiri, svo að mannfólkinu á jörðinni fjölgar
jafnt og þétt um sem nemur á hverju ári þreföldum samanlögðum
124