Búnaðarrit - 01.01.1988, Qupperneq 132

og vilja heimfæra þau upp á ástandið í sveitum landsins í dag. Satt er það,
að mörgum bændum finnst illilega þrengt að sjálfræði sínu og athafnafrelsi
með hinum ströngu framleiðslutakmörkunum á helztu búvörum, sem nú
eru í gildi af illri nauðsyn. En það er mesta öfugmæli, að deyfð í nokkrum
skilningi setji svip á sveitabúskapinn eða mannlífið í sveitunum yfirleitt.
Og ekki held ég, að Jónasi Hallgrímssyni mundi heldur finnast það, „ef
hann væri orðinn nýr“ og mætti ferðast aftur um landið eins og hann gerði
fyrir 150 árum síðan.
Nokkur mælikvarði á hugarástandið er eftirspurn bænda eftir fjárfest-
ingarlánum úr Stofnlánadeild landbúnaðarins. Hún er jafnmikil nú og hún
hefur áður verið mest. Hún hefur hins vegar breytzt stórkostlega í þá veru,
að lánsumsóknum til hefðbundinna gripahúsa hefur fækkað og nær því
Iagzt niður um sinn, en umsóknum til nýbúgreina og framkvæmda, sem
miða að betri nýtingu verðmæta og sparnaði í rekstri, fjölgað að sama
skapi. Trúin á framtíðarmöguleika sveitabúskapar er óbiluð. Viljinn til að
standa í atvinnurekstri í strjálbýli er enn fyrir hendi.
Annað mál er það, að vænlegasta nýbúgreinin eða sú, sem við töldum
að væri það, loðdýraræktin, hefur ratað í óvæntar þrengingar, og er þar á
ferðinni nokkuð erfitt úrlausnarefni.
Ég vil samt enda þessi orð mín í anda bjartsýni. Bændastéttin hefur
gengið í gegnum töluverðar þrengingar án mikilla áfalla enn sem komið er.
Hún hefur sýnt sterkan vilja til að laga sig að kröfum breyttra tíma og náð
miklum árangri.
Það er ástæða til að ætla, að framundan séu rólegri tímar, þar sem
traustur landbúnaður á íslandi lifir í góðri sátt við land og þjóð.
Búnaðarþing 1988 er sett.“
Þá tók til máls Jón Helgason, landbúnaðarráðherra. Hann hóf mál sitt á
því að ræða um árgæzku s.l. árs, en hún hefði hins vegar orsakað
framleiðsluaukningu. Hann vék að samningum um búvöruframleiðslu,
sem hefðu nú þegar skilað árangri í minni birgðum. Þá ræddi hann um
endurskoðun leiðbeiningaþjónustu og nefndarskipan þar að lútandi.
Einnig fór hann nokkrum orðum um verndun gróðurlendis, uppgræðslu
og ræktunarstarf íslenzkra bænda á undanförnum árum.
Ráðherra kvað nauðsyn bera til, að bændur standi saman og efli samtök
sín. Þá þakkaði hann Búnaðarfélagi Islands og Búnaðarþingi samstarf á
liðnu ári og óskaði Búnaðarþingi heilla í störfum.
Forseti þakkaði ráðherra hlý orð.
130