Búnaðarrit - 01.01.1988, Side 165
Greinargerð:
Búnaðarþing hefur rætt þetta mál við ýmsa aðila, sem því eru
kunnugastir, þ.á.m. yfirdýralækni, formann S.I.L., ráðunauta o.fl. Það
kemur greinilega fram, að loðdýraræktinni er brýn þörf á því að geta flutt
inn kynbótadýr. Á það þó einkum við minkaræktina, sem vex nú mjög að
umfangi.
Verulegir meinbugir eru á innflutningi frá þeim löndum, þar sem
loðdýrastofnar eru beztir, vegna sjúkdóma, og krefst þetta einangrunar og
nákvæms eftirlits með innflutningi. Jafnframt kemur sú skoðun mjög
ákveðið fram, að standa beri að þessu verkefni á félagslegum grundvelli til
að tryggja, að allir ræktunarmenn hafi jafna aðstöðu til þess að nýta sér
þennan kynbótamöguleika á kostnaðarverði.
Rétt er að benda á, að vel þarf að íhuga fjárhagshlið þessa máls, og
hvort ríkið ætti að taka ábyrgð á þessu, vegna hugsanlegra áfalla af
sjúkdómum, sem krefðust niðurskurðar og eyðingar í einangrunarstöð.
Mál nr. 14, 18 og 22
Erindi Búnaðarsambands Austur-Húnavatnssýslu um heildarúttekt á nýbú-
greinum, erindi formannafundar búnaðarsambanda um rekstrarforsendur
loðdýrarœktar og erindi Búnaðarsambands Austurlands um stuðning við
loðdýrarœkt.
Málin afgreidd með eftirfarandi ályktun, sem samþykkt var með 22
samhljóða atkvæðum:
Búnaðarþing leggur þunga áherzlu á, að nú þegar verði gerðar
ráðstafanir til stuðnings loðdýraræktinni, sem tryggi, að áframhaldandi
uppbygging verði í þessari búgrein og afkoma þeirra, er hana stunda,
viðunandi.
Þingið telur, að þessar aðgerðir þurfi að beinast að tveimur megin-
þáttum:
í fyrsta lagi grundvallaraðgerð, sem komi öllum loðdýrabændum til góða
og tryggi áframhaldandi uppbyggingu búgreinarinnar.
I öðru lagi fyrirgreiðslu til refabænda, þannig að þeir geti haldið áfram
rekstri búa sinna.
Því bendir Búnaðarþing á eftirfarandi:
I.
Sem grundvallaraðgerð fyrir loðdýraræktina í heild:
1. Tryggt verði, að fóðurverð verði ekki hærra en 7,00 kr/kg við
stöðvarvegg.
2. Því markmiði verði náð með eftirfarandi ráðstöfunum:
n»
163